ΚΑΛΕΣΜΑ Για δημιουργία επιτροπής αγώνα

ΚΑΛΕΣΜΑ    Για δημιουργία επιτροπής αγώνα

Συναδέλφισσες –Συνάδελφοι

Εμείς, οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές  που υπογράφουμε αυτό το κείμενο και μια σειρά άλλων εργαζομένων που συσπειρώνονται  δίπλα μας όλα αυτά τα χρόνια, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων στα σωματεία κάναμε ένα δύσκολο ταξικό αγώνα. Με σταθερότητα και συνέπεια παλέψαμε το πρώτο κύμα ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ(που ονόμασαν ξεδιάντροπα «μετοχοποίηση»), τα αντιασφαλιστικά εκτρώματα Γιαννίτση-Ρέπα-Πετραλιά και είμαστε μπροστά σε κάθε μικρή και μεγάλη διεκδίκηση, στην πάλη για τις ΣΣΕ.

Παλέψαμε ενάντια στα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς- αντεργατικούς νόμους, καταγγέλλοντας παράλληλα ότι σοβαρό εμπόδιο για τον ταξικό προσανατολισμό των αγώνων ήταν και παραμένει, ο κάλπικος διαχωρισμός μνημόνιο- αντιμνημόνιο που αθώωνε τις πραγματικές αιτίες και τους υπεύθυνους.

Η γραμμή πάλης που χαράξαμε κατοχυρώθηκε στη συνείδηση των εργαζομένων γιατί: 

Ø  Δε τα διπλώσαμε, δε τα βρήκαμε πίσω από κλειστές πόρτες, δεν κάναμε το συνδικαλιστικό κίνημα σκαλί για να ανεβοκατεβαίνουν αντεργατικές-αντιλαικές κυβερνήσεις

Ø  Δε χωρίζουμε τους εργοδότες σε καλούς και κακούς, πρωτοστατήσαμε στην ενότητα της εργατικής τάξης και στην ΕΥΔΑΠ

Ø  Υπερασπιστήκαμε τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από την εργασιακή τους σχέση(8μηνίτες, εργολαβικούς, ενοικιαζόμενους, σε δοκιμαστική περίοδο κλπ), ζητώντας σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους με πλήρη δικαιώματα, προσπαθήσαμε να τους εντάξουμε στα σωματεία όπου βρήκαμε τη σθεναρή αντίσταση του εργοδοτικού συνδικαλισμού. 

Ø  Αποκαλύψαμε την επιζήμια για τα συμφέροντα των εργαζομένων θεωρία του κοινωνικού εταιρισμού, των κοινών δήθεν συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοτών, των στημένων κοινωνικών διαλόγων, τη λογική του μικρότερου κακού.

Ø  Κρατήσαμε όρθια και συγκροτημένη από το κύμα της ενσωμάτωσης, υποταγής και διάλυσης μια ικανή δύναμη συνδικαλιστών που παλεύουν μαχητικά με ταξική γραμμή.

Τώρα , διανύουμε μια δύσκολη και σύνθετη περίοδο που έχει διαμορφωθεί μια νέα κατάσταση για την εργατική τάξη στη χώρα και έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μας με ευθύνη της ΕΕ, της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων.  Η «βιομηχανία» αντεργατικών νόμων με στόχο να γίνουν οι εργαζόμενοι πιο φθηνοί, πιο ευέλικτοι έχει φτιάξει μια μάζα βαριά εκμεταλλευόμενων εργαζόμενων χωρίς δικαιώματα στη δουλειά. Η σχετικά σταθερή εργασία με άδειες, ωράριο, σταθερό μισθό, δώρα, κοινωνική ασφάλιση έχει ανατραπεί. 

Αποδείχτηκε πως τα μνημόνια δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τις χρόνιες απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας, των βιομηχάνων και άλλων τμημάτων του κεφαλαίου (πχ. των μετόχων των ΑΕ όπως της ΕΥΔΑΠ)για φθηνότερη εργασία και μεγαλύτερη κερδοφορία από την αύξηση της εκμετάλλευσης.

Στην ΕΥΔΑΠ έχουν «φουντώσει» οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι εργολαβίες, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, οι ατομικές συμβάσεις (και με την συμμετοχή στις επιτροπές προσλήψεων τους των εργοδοτικών συνδικαλιστών), η διατήρηση σε καθεστώς ομηρίας εργαζομένων που θα ‘πρεπε να έχουν ενταχθεί στο τακτικό προσωπικό (υδρονομείς),έχουν προχωρήσει και θα συνεχιστούν οι μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, η εντατικοποίηση της εργασίας(πχ στα περιφερειακά κέντρα και όπου υπάρχουν βάρδιες), με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση της κερδοφορίας και με ορίζοντα την  επερχόμενη πλήρη ιδιωτικοποίηση της θέλουν κι άλλα, να μην έχουν κανένα φραγμό, να έχουν τα χέρια τους λυμένα. Να απασχολούν όπως και όσο θέλουν, να απολύουν όποτε θέλουν (υδρονομείς, ενοικιαζόμενους, εργολαβικούς, μόνιμους), να πληρώνουν όσο θέλουν και όπως θέλουν (πχ να αποφασίζουν να μη δώσουν παροχές που προβλέπονται σε ΣΣΕ σε τμήματα εργαζομένων).

Η ζημιά του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, των ηγεσιών των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΜΕΤΑ και των μεταμορφώσεων τους στο κίνημα είναι μεγάλη, η πλειοψηφία που έχουν αυτή τη στιγμή στα σωματεία και την ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ είναι μεγάλο εμπόδιο για την ενότητα των εργαζομένων και τον ταξικό προσανατολισμό του αγώνα. Αρνούνται να γράψουν στα σωματεία τους εκατοντάδες εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις κρατώντας τους ανοργάνωτους. Ενώ υπογράφουν μειώσεις αποδοχών στέλνουν τους εργαζόμενους σε δίκες, αναστέλλοντας τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν και κερδίζοντας χρόνο για την εργοδοσία. Διατηρούν μηχανισμό διαμόρφωσης συσχετισμών μαζί με την εργοδοσία (συνδικαλιστές προϊστάμενοι, διευθυντές, αν. γενικοί κλπ) με χαρακτηριστικά παραδείγματα της αλληλεξάρτησης τους το μοναδικό δικαστήριο που «ξέχασε» να εφεσιβάλει η διοίκηση και τελεσιδίκησε, τη μεθόδευση για το 10% των εργατοτεχνιτών, την πληρωμή των αδειών τους, έως και το δικαστήριο των ασφαλιστικών. Τρανό παράδειγμα της διαπλοκής η πρόσφατη ανακοίνωση της ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ που έδωσε «πάσα» στον Διευθύνοντα να τη χρησιμοποιήσει ως απόδειξη ότι είναι φιλεργατικός και δεν απολύει. 

Ζημιά έκανε και η ηγεσία της παράταξης του ΣΕΚΕΣ που έβαζε ως πλαίσιο πάλης την αλλαγή της κυβέρνησης ή μας έβαζε στην αναμονή ώσπου να έρθει η «αριστερή» διοίκηση (πχ. για υπογραφή ΣΣΕ), δηλ. από άλλο δρόμο οδηγεί στον αφοπλισμό και στην ενσωμάτωση του κινήματος.

Η επίθεση που δεχόμαστε βρίσκεται σε εξέλιξη και έχουμε καθαρό πως δεν έχει τέλος αν το τέλος δε το βάλουμε εμείς.

Ø  Τώρα χρειάζεται η οργάνωση του αγώνα όλων των εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ(ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση και ποιος εμφανίζεται ως εργοδότης) που έχουν κοινά συμφέροντα απέναντι στην εργοδοσία, τους μηχανισμούς της και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Ø  Τώρα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ η ενότητα της εργατικής τάξης να μη μείνει σύνθημα, μα να εκφραστεί και στην ΕΥΔΑΠ, με μόνο κριτήριο την κοινό μας ταξικό συμφέρον και τη σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους και τη διεκδίκηση όσων δικαιούμαστε.

Ø  Τώρα χρειάζεται να ενισχύσουμε τη συμπόρευση μας με το υπόλοιπο ταξικό κίνημα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα που παλεύει σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής. Nα ορθώσουμε ασπίδα προστασίας της συνδικαλιστικής δράσης και των κοινωνικών αγώνων. Να μη περάσει ο νέος συνδικαλιστικός νόμος. Να απαιτήσουμε τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. 

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ αντιλαμβανόμενοι αυτή την ανάγκη στη δημιουργία  επιτροπής αγώνα  που θα παλεύει, θα διεκδικεί, θα κινητοποιεί, θα συζητάει και θα αποφασίζει με μαζικές συλλογικές διαδικασίες για : Την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Την επαναφορά των μισθών και των δικαιωμάτων μας. Την αποτροπή της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης και πάλη για ΕΥΔΑΠ 100% λαϊκή περιουσία, ενταγμένη σε ένα ενιαίο φορέα διαχείρισης υδάτων. Την πάλη για μονιμοποίηση, όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας(ενοικιαζόμενων, μισθωμένων, εργολαβικών, έκτακτων).Διεκδικητική ΣΣΕ για όλους. Καμία απόλυση εργαζομένων. Υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία. Όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΥΔΑΠ και τα προστατευόμενα μέλη τους να καλύπτονται από την υγειονομική της υπηρεσία.

Με αυτό το κάλεσμα απευθυνόμαστε σε όλους τους εργαζομένους που αισθάνονται πως μπορούν και χρειάζεται να συμπορευτούν μαζί μας, που νοιώθουν την ανάγκη για τη δημιουργία αυτής της επιτροπής αγώνα ανεξάρτητα αν συμφωνούν σ’ όλα μαζί μας, ανεξάρτητα της εργασιακής τους σχέσης(μόνιμοι, έκτακτοι, εργολαβικοί, ενοικιαζόμενοι, μισθωμένοι, μπλοκάκια, κλπ).

ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΗ στις 6:30 μμ στην αίθουσα του Σωματείου Λογιστών ΚΑΝΙΓΓΟΣ 27 (5^ος όρ).

Αποστόλου Χ.- Δερβεντζής Β.-Ζάγκας Γ.- Ζαμπούκος Ι.- Θεοδώση Θ.- Λιάκας Ι.- Μπάμιατζης Γ-Νικολακόπουλος Κ.- Παυλίδου Κ.-Ρεντούμης Ι.- Σιδέρης Μ.- Τσολάκος Δ.- Χαρατσής Μ.