Κυβέρνηση - ΣΕΒ - ΕΕ στρώνουν το έδαφος της επόμενης λεηλασίας

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ για τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση αναφέρει: 

«Κυβέρνηση - ΣΕΒ - ΕΕ στρώνουν το έδαφος της επόμενης λεηλασίας!

Καμιά συναίνεση στη συνέχιση της σφαγής των δικαιωμάτων μας!

Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, τη μίζερη ζωή!

Το ΠΑΜΕ σας καλεί να προετοιμαστούμε για αγωνιστική απάντηση και αντεπίθεση!

Ενημερώνουμε τα σωματεία, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες για το νέο γύρο επίθεσης που σχεδιάζουν κυβέρνηση - δανειστές ύστερα από τις απαιτήσεις των βιομηχάνων και της μεγαλοεργοδοσίας κάθε κλάδου. Καλούμε σε ετοιμότητα και αγωνιστική προετοιμασία για αποφασιστική αντίσταση και αγώνα.
Μετά το νόμο-λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό και την παράδοση της πρώτης κατοικίας της λαϊκής οικογένειας στα funds και τις νέες φοροαπαλλαγές σε βιομηχάνους - εφοπλιστές -μεγαλοεργοδοσία, άνοιξε η όρεξη του μεγάλου κεφαλαίου για νέες βάρβαρες ανατροπές στους μισθούς, στις συμβάσεις, στις εργασιακές σχέσεις, στο δικαίωμα της απεργίας, στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Κανένας εφησυχασμός από τις δηλώσεις της κυβέρνησης!

Ετοιμάζουν νέα πλήγματα, αν δεν αντισταθούμε, αν δεν διεκδικήσουμε!

Η αντεργατική ατζέντα τους περιλαμβάνει μακριά λίστα νέων ανατροπών! Απαιτούν:

• Την κατάργηση 13ου και 14ου μισθού (Δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και επίδομα αδείας).
  
• Νέα μείωση του κατώτατου μισθού από 1-1-2017 (κάτω από τα 586 ευρώ που ισχύει σήμερα για τους έχοντες ηλικία άνω των 25 ετών και κάτω από τα 510 ευρώ για τους έως 25 ετών).
  
• Νομοθετημένο από την κυβέρνηση κατώτατο μισθό κατ’ έτος, χωρίς συλλογική σύμβαση.
  
• Κατάργηση όλων των προσαυξήσεων-επιδομάτων, τριετιών και κατάργηση της μετενέργειας, γενικά των συλλογικών συμβάσεων.
  
• Αμετάβλητο μισθό για όλο τον εργασιακό βίο. Σύμφωνα με το σύστημα αυτό, ο εργαζόμενος θα λαμβάνει τον ίδιο μισθό κατά την είσοδο στην εργασία και κατά την έξοδο από αυτήν!
  
• Μείωση του κόστους των υπερωριών, της απασχόλησης το Σαββατοκύριακο, αλλά και ελαστικοποίηση του πλαισίου διευθέτησης του χρόνου εργασίας (αυξομείωση ωραρίου), με ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος.
  
• Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων
  
• Γενικευμένη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις με επέκταση όλων των "νέων" μορφών φτηνής και απροστάτευτης μικροεργασίας.
  

Έχουν στο στόχο το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση, στο δικαίωμα στην απεργία! Θέλουν να θάψουν το δικαίωμα υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας, με αγώνες, με κινητοποιήσεις, με αντίσταση. Χτυπούν τα σωματεία που παραμένουν, παρά τα προβλήματα που έχουν, δύναμη των εργατικών - συνδικαλιστικών αγώνων.

Οι πόθοι και οι απαιτήσεις των βιομηχάνων γίνονται νόμοι!

Απαιτούν ωμά τη νέα σφαγή!

Τα μνημόνια και όλα τα μέτρα που τρώνε τις σάρκες του εργαζόμενου λαού είναι σταθερές απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τα εργαλεία που γίνονται νόμοι για να προστατεύουν και να πολλαπλασιάζουν την κερδοφορία τους.

Η απαίτηση του προέδρου των βιομηχάνων για αποφυγή "μισθολογικών υπερβολών και πισωγυρισμάτων" μέσω της διασφάλισης της "σωστής λειτουργίας του θεσμού της διαιτησίας" σημαίνει νέο τσάκισμα στους μισθούς, κατρακύλα όλων των μισθών προς τα κατώτερα νομοθετημένα επίπεδα.

Η απαίτηση των βιομηχάνων για "σύγχρονες εργασιακές σχέσεις" σημαίνει μεγαλύτερη ευελιξία, γενίκευση των συμβάσεων του ενός μήνα, της μίας μέρας, των κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης, της εργασίας με ημερομηνία λήξης.

Να υπερασπιστούμε τη ζωή μας! Δεν είναι ανίκητοι!

Τα μέτρα που χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς, η καρατόμηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συντάξεων είναι οι απαραίτητοι όροι για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Τα αποκαΐδια των εργατικών δικαιωμάτων, το μάτωμα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας είναι ο μαγνήτης για τις επενδύσεις, για την κερδοφορία των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα, τις ίδιες αγωνίες με τους εκμεταλλευτές μας!

Οι ανάγκες μας δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, για την ανάκαμψη των κερδών τους. Δεν χάσαμε όλοι από τα μέτρα για τους μισθούς, το Ασφαλιστικό. Την ώρα που κάθε εργατική οικογένεια ματώνει από τη νέα φοροεπιδρομή, το κεφάλαιο απολαμβάνει κέρδη, νέες φοροαπαλλαγές και τροφοδοσία με ζεστό χρήμα και τζάμπα εργασία!

Νομοθετούν ζούγκλα και τη βαφτίζουν παράδεισο!

Καμία υποχώρηση στα σχέδια της εργοδοσίας. Κάθε βήμα πίσω δημιουργεί το έδαφος για το επόμενο. Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει καμία ελπίδα και προοπτική ακόμη και όταν έρθει η όποια ανάκαμψη κερδών, εφόσον δεν οργανωθούν και δεν αγωνιστούν για τη ζωή τους.

Άμεση αντίσταση και αγώνα σε κλάδους και επιχειρήσεις που εντείνεται η εργοδοτική τρομοκρατία με μειώσεις μισθών, με απολύσεις. Να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στις απολύσεις που πολλαπλασιάζονται, για την καταβολή δεδουλευμένων καθώς χιλιάδες εργάτες παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Κανένας εργαζόμενος ατομικά, κανένας κλάδος ή σωματείο δε μπορεί να έχει αποτελεσματική απάντηση για να αντιμετωπίσει την ενιαία και οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Να δυναμώσουμε την ενότητα των γραμμών μας απέναντι στην ενιαία και οργανωμένη επίθεση του κεφαλαίου.

Έχουν συμμάχους τους ανθρώπους της εργοδοσίας!

Να περιθωριοποιήσουμε τη γραμμή του συμβιβασμού των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Περισσότεροι εργαζόμενοι να συμβάλουν με την οργάνωσή τους, με τη συμμετοχή τους στην απαλλαγή του συνδικαλιστικού κινήματος από τη βλαπτική γραμμή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, απ’ τους ανθρώπους της εργοδοσίας στις γραμμές μας.

Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει!

Να βάλουμε μπρος σε κάθε κλάδο για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Να αγωνιστούμε μαχητικά, ανυποχώρητα, κανένας να μη δουλεύει χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Δυναμώνουμε την πάλη μας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Διεκδικούμε την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Εδώ και τώρα αγώνας για την υπεράσπιση της ζωής μας!

Όσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Φαίνονται ανίκητοι γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν δοκιμάσει την τεράστια δύναμή τους. Μόνο έτσι μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Η πραγματική ελπίδα βρίσκεται στον οργανωμένο ταξικό αγώνα, στην πάλη για την υπεράσπιση του δίκιου μας, για την ανάκτηση των απωλειών, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Να συγκρουστούμε με αυτούς που σήμερα μας στερούν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή, μας θέλουν στην ανέχεια, στη ζωή με τα ελάχιστα».

Tην ενέργεια του δημάρχου Θεσσαλονίκης, να ζητήσει έγγραφες εξηγήσεις από εργαζόμενη επειδή συμμετείχε σε κινητοποίηση, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» (δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δήμο Θεσσαλονίκης).
Καλεί, επίσης, τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος μαζικά στην παράσταση διαμαρτυρίας για την καταβολή των δεδουλευμένων που θα γίνει την Τρίτη 28 Ιούνη, στις 5 μ.μ.
Η καταγγελία έχει ως εξής:
«Με έγγραφό του ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Μπουτάρης, ζητά από τη συμβασιούχο συναδέλφισσα Σοφία Εξαδακτύλου, "να παρέχει εγγράφως τις εξηγήσεις" της γιατί έλαβε μέρος σε κινητοποίηση.
Το έγγραφο του δημάρχου επικαλείται αναληθή γεγονότα, που του έγιναν γνωστά, όπως λέει, από "έγγραφο της υπηρεσίας και σχετική αναφορά του αντιδημάρχου".
 Η συναδέλφισσα, κατηγορείται ότι "έκλεισε την πόρτα στο αμαξοστάσιο" και "παρακώλυσε τη λειτουργία της υπηρεσίας" καθαριότητας.
 Πράγματι, τον περασμένο Φλεβάρη, η συναδέλφισσα μαζί με άλλους συναδέλφους συμμετείχαν σε κινητοποίηση, αποχή από εργασία Κυριακές και αργίες, που κάλεσαν ο Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Θεσσαλονίκης και ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Θεσσαλονίκης.
Κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε γιατί οι εργαζόμενοι του δήμου ήταν, και παραμένουν, απλήρωτοι για νυχτερινά-εξαιρέσιμα για μήνες. Μιλώντας στο αμαξοστάσιο έπεισαν συναδέλφους να αψηφήσουν απειλές και εκβιασμούς και να συμμετέχουν στην κινητοποίηση. Ούτε "εμπόδισαν" ούτε "παρακώλυσαν" κανέναν.
Η συναδέλφισσα Σοφία, είναι πρόεδρος της Εργασιακής Επιτροπής στο Δήμο Θεσσαλονίκης, του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Θεσσαλονίκης -του σωματείου στο οποίο είναι εγγεγραμμένη η πλειοψηφία των συμβασιούχων του Δήμου Θεσσαλονίκης, αφού τα σωματεία του δήμου δεν τους δέχονται ως μέλη.
Η συναδέλφισσα συμμετέχει και πρωτοστατεί στη προσπάθεια της οργάνωσης των αγώνων των εργαζομένων για μόνιμη-σταθερή δουλειά, για δουλειά με δικαιώματα.
 Αυτός είναι ο λόγος που εδώ και καιρό, είτε με "νουθεσίες" είτε με απειλές, προσπαθούν να κάμψουν την αγωνιστικότητά της. Ενοχλούν τη διοίκηση Μπουτάρη οι εργαζόμενοι που παλεύουν για τα δικαιώματά τους.
 Η ενέργεια αυτή, να ζητηθούν γραπτές εξηγήσεις από τη συναδέλφισσα, επειδή συμμετείχε σε κινητοποίηση, είναι προσπάθεια τρομοκράτησης όλων των εργαζομένων.
Καλούμε το δήμαρχο Θεσσαλονίκης, να πάρει πίσω το έγγραφό του. Τον διαβεβαιώνουμε ότι όποια μέθοδο και να ακολουθήσει, δεν πρόκειται να κάμψει την αγωνιστικότητα εργαζομένων, ειδικά αυτών που συσπειρώνονται στις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις.
Καλούμε τους συναδέλφους να συμμετέχουν στην παράσταση διαμαρτυρίας που οργανώνει η ΔΑΣ την Τρίτη 28 Ιούνη, στις 5 μ.μ., για να απαιτήσουμε να πληρωθούμε όλα τα δεδουλευμένα μας.»

Οι εννέα αλλαγές-σοκ στα εργασιακά

Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τις αλλαγές στην ισχύουσα νομοθεσία στη χώρα για τις εργασιακές σχέσεις.
 Σήμερα η ομάδα εμπειρογνωμόνων που έχει αναλάβει τη σύνταξη του πορίσματος για την αναμόρφωση των εργασιακών σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές που ισχύουν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες θα έχει σειρά συναντήσεων με τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ και των ενώσεων των εργοδοτών.
 Αντικείμενο των συναντήσεων θα είναι η καταγραφή των θέσεων εργοδοτών και εργαζομένων για τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας, αλλά και τυχόν παρεμβάσεις που θα έπρεπε να γίνουν.
Υπενθυμίζεται ότι το πόρισμα της αρμόδια επιτροπής θα πρέπει να παραδοθεί στον υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γιώργο Κατρούγκαλο έως τον Αύγουστο και οι αλλαγές να νομοθετηθούν έως το Σεπτέμβριο με τη σύμφωνη γνώμη και των δανειστών, καθώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την δεύτερη αξιολόγηση και την καταβολή της επόμενης δόσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες τα σημαντικά ζητήματα που θα τεθούν επί τάπητος είναι το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων, οι συλλογικές συμβάσεις και ποια είναι τα δεδομένα στην αγορά εργασίας, αλλά και ο συνδικαλιστικός νόμος.
 Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας θα επιδιώξει την επαναφορά του καθεστώτος των κλαδικών συμβάσεων, έναντι των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων που επικρατούν στην αγορά εργασίας, ωστόσο οι δανειστές φαίνεται να επιμένουν σε περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Αρνητικά για την έκβαση των ομαδικών απολύσεων αναμένεται να προσμετρήσει η εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα του Ευρωδικαστηρίου για το θέμα της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ που επισημαίνει ότι πρέπει να καταργηθεί το υπουργικό βέτο στην περίπτωση των αιτήσεων για ομαδικές απολύσεις.
Την ίδια στιγμή, η ηγεσία του υπουργείου θα επιμείνει να μην αλλάξουν τα ποσοστό των ομαδικών απολύσεων που ισχύουν, αλλά και να μην εφαρμοστεί στη χώρα το lock out (ανταπεργία).
Τα ζητήματα που θα ανεβάσουν το θερμόμετρο στα ύψη είναι:
1. Ομαδικές απολύσεις: Οι δανειστές ζητούν την πλήρη απελευθέρωση τους. Σήμερα ομαδικές απολύσεις γίνονται από επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 20 εργαζόμενους. Επιτρέπονται έως 6 απολύσεις το μήνα για επιχειρήσεις με προσωπικό από 20 έως 150 εργαζόμενους. Ποσοστό 5% ή έως 30 εργαζόμενους το μήνα για επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 150 εργαζόμενους. Μάλιστα οι εργοδότες θα ζητήσουν μείωση του ύψους των αποζημιώσεων αλλά και του χρόνου προειδοποίησης, που ανέρχεται σε 4 χρόνια, για εργαζόμενους με περισσότερα από 10 χρόνια απασχόλησης.
2.Ανταπεργία: Το κουαρτέτο ζητά να δοθεί η δυνατότητα στον εργοδότη να μην αποδεχθεί και να μη πληρώσει εργαζόμενους μετά την κήρυξη και ολοκλήρωση απεργίας (lock out), όπως ισχύει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα οι εργοδότες μέχρι σήμερα είχαν ταχθεί κατά της εφαρμογής του lock out.
3.Την καθιέρωση κατώτατου μισθού χωρίς τριετίες και κανένα επίδομα: Υπενθυμίζεται ότι ήδη από τον Φεβρουάριο του 2012 ο κατώτατος μισθός της ΕΓΣΣΕ διαμορφώθηκε στα 586 ευρώ μικτά και ειδικά για τους εργαζόμενους ηλικίας κάτω των 25 ετών στα 511 ευρώ (μικτές αποδοχές) από 751 ευρώ και οι τριετίες διατηρούνται «παγωμένες». Συνεχίζουν όμως να χορηγούνται, σε όσους τις δικαιούνται, κάτι που δανειστές ζητούν να αλλάξει.
4.13ος και 14ος μισθός: Το υπουργείο Εργασίας υποστηρίζει ότι ουδέποτε έχει τεθεί ζήτημα κατάργησης τους για να μειωθεί το μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων. Ωστόσο, ενδέχεται να συζητηθεί ο επιμερισμός τους στους υπόλοιπους 12 μήνες.
5.Αλλαγή του τρόπου λήψης απόφασης και προειδοποίησης για την πραγματοποίηση απεργίας: Θεωρείται πολύ μικρό το χρονικό διάστημα που ισχύει (24 ώρες στον ιδιωτικό τομέα και 4 ημέρες στον ευρύτερο δημόσιο), αλλά και για το αν αυτοί που λαμβάνουν την απόφαση καλύπτουν το 51% των εργαζομένων του κλάδου.
6.Αλλαγή συνδικαλιστικού νόμου: Στο μικροσκόπιο θα μπουν η χρηματοδότηση και ο τρόπος εκλογής των συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι ημέρες άδειας των συνδικαλιστών αλλά και η αδικαιολόγητη απουσία τους από την εργασία και η άρση της απαγόρευσης απόλυσης τους.
7.Συλλογικές διαπραγματεύσεις: Η κυβέρνηση θα επιμείνει στην επαναφορά των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, όπως ισχύει στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών, ζητώντας των περιορισμό των ατομικών συμβάσεων μέσω της δημιουργίας Ενώσεων Προσώπων. Από τις 200 κλαδικές συμβάσεις που υπήρχαν πριν από το 2010, σήμερα διατηρούνται μόλις 16.
8.Ευέλικτες μορφές απασχόλησης: Στον αντίποδα οι δανειστές ζητούν την ενίσχυση των ευέλικτων μορφών εργασίας και την εισαγωγή νέων. Συγκεκριμένα στο παρελθόν έχουν προτείνει την υιοθέτηση της “μικροεργασίας” στην οποία προβλέπονται πολύ χαμηλές αμοιβές χωρίς ασφαλιστική κάλυψη.
9.Μείωση του κόστους εργασίας: Οι δανειστές ζητούν την μείωση του κόστους των υπερωριών, της απασχόλησης το σαββατοκύριακο, αλλά και ελαστικοποίηση του πλαισίου διευθέτησης του χρόνου εργασίας (αυξομείωση ωραρίου), με ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος.

«Δωράκι» - πρόκληση σε επιχειρήσεις που πτωχεύουν ή συγχωνεύονται

Καταργεί στα μουλωχτά άρθρο προηγούμενου νόμου, που καθιστούσε υπεύθυνους τους μεγαλομετόχους για τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία

Η κυβέρνηση πουλούσε φούμαρα στους εργαζόμενους της «Ηλεκτρονικής» και τώρα έρχεται να ολοκληρώσει το έγκλημα σε βάρος και των Ταμείων

Ενα νέο «δωράκι» στους επιχειρηματικούς ομίλους προσφέρει η κυβέρνηση, και μάλιστα στα μουλωχτά, φορτώνοντας τα σπασμένα στα ήδη λεηλατημένα ασφαλιστικά ταμεία. Με διάταξη που ενέταξε σε άσχετο νομοσχέδιο, καταργεί προηγούμενη ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι μεγαλομέτοχοι μιας εταιρείας που διαλύεται ή συγχωνεύεται, είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την αποπληρωμή των οφειλών της στα ασφαλιστικά ταμεία.Η σχετική διάταξη είναι το άρθρο 28 του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομίας, που αφορά την «προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας» με μία σειρά οδηγίες της ΕΕ. Το επίμαχο άρθρο είναι στην κυριολεξία μία γραμμή, προφανώς για να περάσει απαρατήρητο το περιεχόμενό του. Συγκεκριμένα, προβλέπει: «Καταργείται η παράγραφος 2 του άρθρου 31 του Ν. 4321/2015». Μάλιστα, όπως προκύπτει, η κυβέρνηση είχε προσπαθήσει να περάσει και τον περασμένο Φλεβάρη την ίδια διάταξη, σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού.
Ο νόμος 4321 στον οποίο παραπέμπει, έχει τίτλο «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της Οικονομίας» και ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις 20 Μάρτη 2015. Η παράγραφος 2 του άρθρου 31, που θέλει να καταργήσει τώρα η κυβέρνηση, προβλέπει ότι «αν κατά το χρόνο διάλυσης του νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας δεν έχουν εξοφληθεί όλες οι υποχρεώσεις (...) προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, οι, κατά το χρόνο διάλυσης αυτών, μέτοχοι ή εταίροι κεφαλαιουχικών εταιρειών με ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον 10%, ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρο με το νομικό πρόσωπο ή τη νομική οντότητα για την καταβολή των οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών, προσθέτων τελών, προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων».
Στην παράγραφο 2 του άρθρου 31, διευκρινίζεται με σαφήνεια ότι μεγαλομέτοχοι και εταίροι κεφαλαιουχικών εταιρειών ευθύνονται και για τις οφειλές (οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές, πρόσθετα τέλη, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις) «που δημιουργήθηκαν κατά τη χρονική περίοδο της ιδιότητας του μετόχου ή εταίρου».
 Το ΚΚΕ είχε ψηφίσει «παρών» στο άρθρο αυτό, γιατί εξαιρεί τους μετόχους εταιρειών που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο.
Μάλιστα, στην εισηγητική έκθεση του νόμου 4321, η κυβέρνηση κομπάζει σχετικά με το άρθρο 31 ότι στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας «θεσπίστηκε για πρώτη φορά η ευθύνη των εκπροσώπων των ΑΕ, ΕΠΕ καθώς και των λοιπών νομικών προσώπων με την ατομική τους περιουσία, για την πληρωμή οφειλών προς το Δημόσιο (...) και για τις οφειλόμενες στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ ασφαλιστικές εισφορές αρχικά κατά το χρόνο διάλυσης ή συγχώνευσης των νομικών προσώπων και στη συνέχεια κατά τη λειτουργία τους».

Αναπτυξιακός νόμος-Επενδύσεις και θέσεις εργασίας...

160.206 θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν μέσα σε 27 χρόνια, από το 1982-2009!
Από το 2009 έως το 2014, καταγράφηκαν 800.000 νέοι άνεργοι, 160.000 κατά μέσο όρο κάθε χρόνο. Δηλαδή, όσες θέσεις εργασίας δημιούργησαν οι επενδυτικοί νόμοι σε 27 χρόνια, τόσες θέσεις χάθηκαν μόλις στον ένα χρόνο της καπιταλιστικής κρίσης...
(στοιχεία του ΣΕΒ)
Επενδύσεις και θέσεις εργασίας...
Ενα από τα βασικά επιχειρήματα αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων για να εγκλωβίσουν την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε λογικές στήριξης των αντιλαϊκών σχεδίων, είναι ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη θα φέρει νέες θέσεις εργασίας και θα μειώσει την ανεργία.
 Η αλήθεια είναι ότι στη φάση της ανάκαμψης κάποιες νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν.
 Αλλά κι αυτές θα είναι κακοπληρωμένες, με άθλιους όρους, πολύ πίσω κι από αυτούς που ίσχυαν πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, με βάση τους αντεργατικούς νόμους.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που παρουσιάζει ο ίδιος ο ΣΕΒ για τη συνεισφορά των προηγούμενων «αναπτυξιακών νόμων» στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Σύμφωνα με αυτά, την περίοδο 1982 - 2009, οι τέσσερις «αναπτυξιακοί νόμοι» (1982, 1990, 1998 και 2004) έφεραν επενδύσεις ύψους 11,6 δισ. ευρώ, από τα οποία 38% ήταν κρατικές ενισχύσεις, χωρίς να υπολογίζονται άλλα προνόμια, όπως φοροαπαλλαγές, εκπτώσεις, επιδοτούμενα δάνεια κ.ά.
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8934513

Επιίνδυνη εξέλιξη από το ευρωπαικό δικαστήριο

Είναι Αδίστακτοι! – Επιδιώκουν την Απελευθέρωση των Ομαδικών Απολύσεων!

Λύνουν τα χέρια-και με τη βούλα του νόμου- στις πολυεθνικές για να εξαφανίσουν μισθούς και δικαιώματα!
Με εισήγηση του Εισαγγελέα του Δικαστηρίου της ΕΕ προτείνεται να δικαιωθεί η πολυεθνική «LAFARGE – ΑΓΕΤ» που είχε κάνει ομαδικές απολύσεις κατά παράβαση της Ελληνικής νομοθεσίας.

Επιχειρηματικοί Όμιλοι, Αστική Δικαιοσύνη, Κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ένωση, ενιαία επιτίθενται ενάντια στο λαό, στους εργαζόμενους! Θέλουν να καταργήσουν και το ελάχιστο δίκτυ προστασίας των εργαζομένων, που έχει απομείνει μετά τον σφαγιασμό των τελευταίων χρόνων.

Αν η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ υιοθετήσει την πρόταση του εισαγγελέα, τότε ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων

Είναι απαίτηση των Πολυεθνικών για να ξεμπερδεύουν μια ώρα αρχύτερα από εργαζόμενους με δικαιώματα, να μπορούν να στέλνουν στην Ανεργία και την εξαθλίωση αυτούς που για χρόνια παρήγαγαν αμύθητο πλούτο.

Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα Κόμματα και οι Κυβερνήσεις του Κεφαλαίου, και το νομικό πλαίσιο που οικοδομούν, οι λεγόμενες «βέλτιστες πρακτικές» τους στόχο έχουν να τσακίσουν τα εργατικά δικαιώματα, την όποια προστασία είχε ο εργάτης, ώστε οι πολυεθνικές να αυγατίζουν τα κέρδη τους!

Ο παράδεισος των πολυεθνικών θα είναι η Κόλαση των εργαζομένων με μεγαλύτερα θύματα τους νέους, τις γυναίκες και τους πρόσφυγες και μετανάστες!

Στόχος τους είναι το επόμενο διάστημα να προχωρήσουν σε νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, να βάλουν μεγαλύτερα εμπόδια στο Δικαίωμα της Απεργίας, να καταργήσουν συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζομένων.
Η Επίθεση Δεν Έχει Τέλος! Μόνη Διέξοδος Η Αντίσταση! Ο Αγώνας για την Ανατροπή της Βάρβαρης Πολιτικής τους!

Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος έδειξαν ότι το οργανωμένο εργατικό κίνημα, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και τις πολιτικές δυνάμεις που την υπηρετούν, την Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να βάλει εμπόδια στην αντεργατική πολιτική. 
 Μπορεί να καθυστερήσει αντεργατικά μέτρα, να εμποδίσει την εφαρμογή τους!
Τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες, οι επιτροπές στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές πρέπει να συνεχίσουν την αποκάλυψη των σχεδιασμών των επιχειρηματικών ομίλων. Να ανοίξει γερή συζήτηση στους χώρους δουλειάς.

Μαζικά οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να ενημερώσουν γι’ αυτήν την εξέλιξη και να πάρουν πρωτοβουλίες κινητοποίησης και δράσης των εργαζομένων. Για να βρεθούν έτοιμοι οι εργαζόμενοι να απαντήσουν στους σχεδιασμούς των νέων μέτρων κεφαλαίου, κυβέρνησης και Ε.Ε.

Τι έγραφε η «Λευκή Βίβλος» της ΕΕ για τις εργασιακές σχέσεις

Βέλτιστες υπηρεσίες στο κεφάλαιο

Ορισμένες ενδιαφέρουσες πλευρές για τις αντεργατικές ανατροπές που έγιναν ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και αυτές που ετοιμάζουν τώρα κυβέρνηση - κεφάλαιο - ΕΕ - ΔΝΤ, παρουσιάστηκαν στην Ημερίδα του ΠΑΜΕ για τις Συλλογικές Συμβάσεις, που έγινε την περασμένη Δευτέρα.
Ενα βασικό συμπέρασμα που προέκυψε απ' όλες τις ομιλίες, είναι ότι οι αντιδραστικές αλλαγές στις Συμβάσεις, στους μισθούς και γενικά στα εργασιακά δικαιώματα δεν έπεσαν από τον ουρανό την εποχή των μνημονίων, αλλά αποτελούν διαχρονικές αξιώσεις και επιδιώξεις του κεφαλαίου, στην προσπάθειά του να αυξήσει την κερδοφορία του, μειώνοντας παραπέρα την τιμή της εργατικής δύναμης.
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι η στόχευση αυτή παραμένει ίδια και ότι αυτό που αλλάζει είναι ο ρυθμός και το εύρος των ανατροπών, ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται κάθε φορά η καπιταλιστική οικονομία και την ικανότητα του κινήματος να καθυστερήσει ή και να εμποδίσει προσωρινά κάποια από τα μέτρα.

***

Ας δούμε τι έγραφε η «Λευκή Βίβλος» της ΕΕ για τις εργασιακές σχέσεις, που υιοθετήθηκε το 1993, δηλαδή πριν από 23 χρόνια και την υπενθύμισε ένας από τους εισηγητές της Ημερίδας του ΠΑΜΕ: «Οι κατά κεφαλήν ονομαστικοί μισθοί δε θα πρέπει να αυξάνονται κατά ποσοστό υψηλότερο του 2 - 3% ετησίως (...) σύμφωνα με τη βασική αρχή παραγωγικότητα μείον μια ποσοστιαία μονάδα».
Επίσης, για τη μείωση του λεγόμενου από τους καπιταλιστές κόστους εργασίας (η εργασία δεν είναι κόστος αφού αυτή παράγει τον πλούτο), περιγράφονταν προτάσεις, όπως «η σύνδεση του επιπέδου αποδοχών με την αποδοτικότητα των επιχειρήσεων και την παραγωγικότητα, ώστε να διευκολύνονται οι προσλήψεις νέων». Η «Λευκή Βίβλος» έγραφε ακόμα ότι «η καθιέρωση μεγαλύτερης ευελιξίας πρέπει να γίνει σε θέματα οργάνωσης της εργασίας, π.χ. καταργώντας τα εμπόδια που καθιστούν δυσχερέστερη ή πιο δαπανηρή την απασχόληση με μειωμένο ωράριο ή τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου».
Για το χρόνο εργασίας προτεινόταν ο «υπολογισμός των ωρών εργασίας σε ετήσια βάση ή μείωση των ωρών εργασίας σε περιόδους ύφεσης (διευθέτηση, εκ περιτροπής εργασία κ.λπ.)». Τέλος, σημειωνόταν με έμφαση ότι «σε πολλές χώρες του Νότου η νομοθεσία που διέπει τους όρους απόλυσης των εργαζομένων με συμβάσεις απεριόριστου χρόνου διαρκείας πρέπει να χαλαρώσει».

***

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι κατευθύνσεις που περιγράφονται πιο πάνω συμπεριλήφθηκαν σε όλες τις μετέπειτα αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, πολύ πριν από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης.
Ετσι, στην Ελλάδα και σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ υπήρξε ενιαία πολιτική για δραστική μείωση των μισθών και μεροκάματων με σειρά μέτρων, που αποσκοπούν στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και στην προώθηση μορφών εναλλακτικής και μερικής απασχόλησης με διάφορες μορφές (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, ατομικές συμβάσεις, συμβόλαια μηδενικού ωραρίου κ.λπ.).
Πάρθηκαν επίσης μέτρα για την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και της μονιμότητας στο Δημόσιο, καθώς και για γενικευμένες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, όπως η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, το σπάσιμο σε «ενεργό» και «ανενεργό» χρόνο εργασίας (Οδηγία Σέρκας), η κατάργηση των υπερωριών, η απελευθέρωση των απολύσεων, κ.ά. Από κοντά, είχαμε την παραπέρα περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, κυρίως στα ζητήματα που αφορούν την απεργία.

***

Κάπως έτσι φτάσαμε στο 3ο μνημόνιο, το οποίο προβλέπει για τα Εργασιακά: «Οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ στους θεσμούς της αγοράς εργασίας και να ενισχύσουν τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Η προσέγγιση αυτή πρέπει όχι μόνο να εξισορροπήσει την ευελιξία με τη δικαιοσύνη για εργαζόμενους και εργοδότες, αλλά και να λάβει υπόψη το πολύ υψηλό επίπεδο ανεργίας και την ανάγκη επιδίωξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, καθώς και κοινωνικής δικαιοσύνης (...)
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ (...) Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».
Οι ίδιες κατευθύνσεις διατυπωμένες με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα και σχεδόν με τις ίδιες λέξεις που γράφονταν πριν από 23 χρόνια! Που σημαίνει ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έρχεται να προσθέσει έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα των αντεργατικών ανατροπών, προσφέροντας τις ...βέλτιστες υπηρεσίες της στο κεφάλαιο.

ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ - ΜΙΣΘΟΥΣ - ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Στο τραπέζι και η κατάργηση 13ου και 14ου μισθού

 

Νέα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την υλοποίηση της επίθεσης στα Εργασιακά, σε μια στοχευμένη προσπάθεια τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης να φορτωθούν στις πλάτες των εργαζομένων και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης για το κεφάλαιο, έχοντας πάντα το πρόσχημα της απελευθέρωσης της επόμενης δόσης του δανείου το ερχόμενο φθινόπωρο.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον κυριακάτικο Τύπο, στο επίκεντρο βρίσκονται οι περικοπές 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, η απελευθέρωση των απολύσεων, η πλήρης αναδιάρθρωση της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και η αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τον τρόπο λήψης της απόφασης των απεργιακών κινητοποιήσεων.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα), θα αφορά κυρίως τους νεοπροσληφθέντες, ενώ για τους ήδη εργαζόμενους, αναμένεται να προταθεί ο επιμερισμός των ποσών αυτών στους εναπομείναντες 12 μισθούς. Κάτι, που όπως αναφέρεται και στα δημοσιεύματα, αναμένεται να πυροδοτήσει νέο μπαράζ απολύσεων «παλιών» εργαζομένων και αντικατάστασή τους με «νέους», που πλέον δεν θα έχουν ούτε αυτό το εργατικό δικαίωμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι το μέτρο της κατάργησης των δυο μισθών, αλλά και της αυστηροποίησης των όρων για κήρυξη απεργιών, είναι στις πρώτες θέσεις των αιτημάτων του ΣΕΒ, στο όνομα της «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων».
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται στην προπαγάνδα της ότι οι αλλαγές που σχεδιάζει στα Εργασιακά δεν είναι εθνικό, αλλά «ευρωπαϊκό ζήτημα», και γι' αυτό προσπαθεί να βάλει στο «παιχνίδι» το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και την επιτροπή των εμπειρογνωμόνων που συνεδριάζει στο Άμστερνταμ.
Αυτό είναι το «μελάνι της σουπιάς» μέσα στο οποίο θα προσπαθήσουν να κρύψουν αλλαγές στην εργατική νομοθεσία πέρα για πέρα αντιδραστικές, όπως αυτές που έχουν νομοθετηθεί έως τώρα στην Ελλάδα και αυτές που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση Ολάντ στη Γαλλία. Όλα αυτά τα μέτρα συνθέτουν τις «βέλτιστες πρακτικές» βάσει των οποίων δεσμεύεται να νομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, με τους όρους που συμφώνησε μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα στο 3ο μνημόνιο.

Η συμφωνία για το 3ο μνημόνιο

Θυμίζουμε ότι η συμφωνία αυτή προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τα εξής στο κεφάλαιο για τα Εργασιακά: «Επανεξέταση των θεσμών της αγοράς εργασίας: Τα τελευταία έτη έχουν συντελεστεί μείζονες αλλαγές στους ελληνικούς θεσμούς της αγοράς εργασίας και στα συστήματα διαπραγμάτευσης των μισθών, ώστε να καταστεί η αγορά εργασίας πιο ευέλικτη. Οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές της EE στους θεσμούς της αγοράς εργασίας και να ενισχύσουν τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.
Η προσέγγιση αυτή πρέπει όχι μόνο να εξισορροπήσει την ευελιξία με τη δικαιοσύνη για εργαζόμενους και εργοδότες, αλλά και να λάβει υπόψη το πολύ υψηλό επίπεδο ανεργίας και την ανάγκη επιδίωξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, καθώς και κοινωνικής δικαιοσύνης (...).
Επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας: Εως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσηςκαι των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Περαιτέρω συμβολή στη διαδικασία διαβούλευσης που περιγράφεται ανωτέρω, θα παρασχεθεί από διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της ΔΟΕ.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην EE (...) Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».

Το αλατοπίπερο και η κοροϊδία

Να τι εννοεί επομένως η κυβέρνηση όταν δεσμεύεται να αναμορφώσει το πλαίσιο για τα Εργασιακά, κάνοντας ανέξοδες διαπιστώσεις και περιγραφές της άθλιας σημερινής κατάστασης. Να τι εννοεί όμως και η Κομισιόν, μια από τους τέσσερις «θεσμούς» του κουαρτέτου, η οποία σχεδιάζει το επόμενο διάστημα - σύμφωνα με τον Ζ. Κ. Γιούνκερ - να προτείνει «έναν πυλώνα ελάχιστων κοινών εργασιακών δικαιωμάτων, ένα προστατευτικό δίχτυ στην αγορά εργασίας», με νέους κανόνες για τις εργασιακές σχέσεις, που δεν θα μπορούν να«προσαρμόζονται επί το δυσμενέστερο» για τους εργαζόμενους.
Η κοροϊδία πάει σύννεφο. Οι «νέοι» αυτοί κανόνες είναι τόσο παλιοί όσο και οι κατευθύνσεις της ΕΕ για παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, ώστε να μειώνεται το κόστος της εργασίας και να αυξάνεται η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων στα κράτη - μέλη. Τέτοια μέτρα εφαρμόζονται παντού στην ΕΕ, ανεξάρτητα από μνημόνια, επειδή είναι στρατηγική επιλογή και ανάγκη του κεφαλαίου. Υπηρετούν το στόχο της συμπίεσης του κόστους εργασίας, προκειμένου να αυξάνει το ποσοστό του κέρδους για την εργοδοσία.

Πραγματικότητα η εργασιακή γαλέρα

Επιπρόσθετα, τα στοιχεία που παρουσιάζει ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης», για τις νομοθετικές παρεμβάσεις των αστικών κυβερνήσεων στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς μέχρι το τέλος του 2012 (επιμέρους παρεμβάσεις έγιναν και στη συνέχεια), ένα πράγμα επιβεβαιώνουν. Ότι οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων χρόνων και ιδιαίτερα αυτοί που ψηφίστηκαν στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, έχουν διαμορφώσει μια πραγματική ζούγκλα στην αγορά εργασίας, δίνοντας στις επιχειρήσεις το απόλυτο δικαίωμα να επιβάλουν όρους δουλειάς ανάλογα με τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους, με τη βοήθεια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και την απειλή της απόλυσης.

Μπροστά στη νέα επίθεση στα εργασιακά.

H μαύρη λίστα των ανατροπών στα εργασιακα από το 2010

Πρώτο μνημόνιο

Ν. 3845/2010

• Κατάργηση της ευνοϊκότερης ρύθμισης υπέρ των μισθωτών σε περίπτωση που ισχύουν ταυτόχρονα όροι διαφορετικών Συλλογικών Συμβάσεων. Δηλαδή, ο εργαζόμενος χάνει το δικαίωμα να απολαμβάνει τις ευνοϊκότερες ρυθμίσεις.

Ν. 3863/2010

• Καθιέρωση της ειδικής σύμβασης μαθητείας για νέους ηλικίας 15 - 18 ετών με αμοιβή το 70% του γενικού κατώτατου μισθού.
• Μείωση κατά 20% της αμοιβής της υπερεργασίας και κάθε μορφής υπερωριακής απασχόλησης.
• Μείωση μέχρι και κατά 3/4 του χρόνου προειδοποίησης (από 24 σε 6 μήνες) της απόλυσης. Με την έγκαιρη προειδοποίηση δίνεται μόνο η μισή αποζημίωση, γεγονός που διευκολύνει τον εργοδότη να κάνει απολύσεις αφού αυτές «κοστίζουν» λιγότερο.
• Επίσης, οι ατομικές απολύσεις διευκολύνονται και γιατί ο εργοδότης μπορεί σε μεγαλύτερο, από πριν, χρονικό διάστημα να καταβάλλει την αποζημίωση.
• Αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων. Από 4 σε 6 μηνιαίως για τις επιχειρήσεις από 20 έως 150 εργαζόμενους. Από 2% στο 5% για τις επιχειρήσεις άνω των 150 εργαζομένων (το όριο του 2% ίσχυε για τις επιχειρήσεις άνω των 200 εργαζομένων).

Ν. 3871/2010

• Η κυβέρνηση απαγόρευσε οποιαδήποτε μισθολογική αύξηση μέσω ΟΜΕΔ, για την περίοδο 2010 - 2012, που ήταν μεγαλύτερη της αύξησης που όριζε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στην ίδια περίοδο. Χαρακτηριστικό είναι ότι επειδή η ΕΓΣΣΕ για το 2010 δεν προέβλεπε καμία αύξηση, η απαγόρευση αυτή σήμαινε πάγωμα των μισθών.

Ν. 3899/2010

• Επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου από τους 2 στους 12 μήνες για τους εργαζόμενους ιδιωτικού τομέα. Σε περίπτωση απόλυσης εντός της περιόδου αυτής ή με τη λήξη της ο εργαζόμενος δε δικαιούται αποζημίωση. Ετσι, ο εργοδότης μπορεί να εκμεταλλεύεται έναν εργαζόμενο επί 1 χρόνο και να τον απολύει αμέσως μετά καθώς η απόλυση δεν κοστίζει. Το μέτρο αυτό διευκολύνει την ανακύκλωση φθηνού εργατικού δυναμικού.
• Επέκταση της ανώτατης διάρκειας «δανεισμού» εργαζομένων από τους 18 στους 36 μήνες.
• Επέκταση της ανώτατης διάρκειας της επιβαλλόμενης εκ περιτροπής εργασίας από 6 σε 9 μήνες ανά έτος. Ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει στους εργαζόμενους για ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μείωση των ημερών και των ωρών εργασίας. Αυτό σημαίνει μειωμένες αποδοχές για τους εργαζόμενους και μεγαλύτερα κέρδη για τους εργοδότες καθώς προσαρμόζουν απόλυτα το εργατικό δυναμικό στις ανάγκες της παραγωγής.
• Κατάργηση της προσαύξησης στο ωρομίσθιο της μερικής απασχόλησης σε περίπτωση υπερωρίας και απασχόλησης με εβδομαδιαία εργασία κάτω των 20 ωρών.
• Εισαγωγή των ειδικών επιχειρησιακών ΣΣΕ για το χτύπημα του κατώτατου κλαδικού μισθού. Ηταν η πρώτη απόπειρα να επιβάλλεται μείωση των αποδοχών κάτω από τα όρια που προέβλεπαν οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις.

Ν. 3986/2011

• Επέκταση της ανώτατης διάρκειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου μετά από 3 διαδοχικές ανανεώσεις από τους 24 στους 36 μήνες. Ετσι, ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να κρατά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ομήρους τους εργαζόμενους χωρίς να υποχρεούται να τους απασχολεί με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Ακόμα και ο παραπάνω περιορισμός των 36 μηνών αίρεται με το μέτρο που δικαιολογεί τη χωρίς όρια δυνατότητα ανανέωσης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε περίπτωση που ο εργοδότης επικαλεστεί δήθεν «αντικειμενικούς λόγους».
• Ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Δίνεται η δυνατότητα στον εργοδότη να αυξάνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, πέραν του 8ωρου, για διάστημα 6 μηνών ανά έτος (αντί για 4 που ήταν πριν). Αυτός ο χρόνος δεν αμείβεται ως υπερωρία.
• Μείωση της επιδότησης των ανέργων σε 450 ημερήσια επιδόματα ανά 4ετία από το 2011 και σε 400 από το 2012-15. Αυτό σημαίνει περιορισμός του δικαιώματος λήψης του επιδόματος ανεργίας.

Ν. 4024/2011

• Ψηφίστηκε διάταξη με την οποία μέχρι το τέλος του 2012 καταργήθηκε η αρχή της επέκτασης των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών ΣΣΕ, η οποία ίσχυε μέχρι τότε. Δηλαδή, οι εργοδότες που δεν υπογράφουν τη σύμβαση δεν είναι πλέον υποχρεωμένοι να την εφαρμόσουν.

Δεύτερο μνημόνιο

Ν. 4046/2012 (Εφαρμογή του άρθρου 1, παρ. 6)

• Μείωση του γενικού κατώτατου μισθού κατά 22% και κατάργηση της ΕΓΣΣΕ 2010-12. Ο βασικός μεικτός μισθός από 751 ευρώ πήγε στα 586 ευρώ. Το μεροκάματο από 33,57 ευρώ μεικτά πήγε στα 26,18 ευρώ μεικτά. Μείωση του γενικού κατώτατου μισθού κατά 32% για τους νέους μέχρι 25 ετών και για τους μαθητευόμενους. Από 751 ευρώ μεικτά στα 511 ευρώ μεικτά. Το μεροκάματο από 33,57 ευρώ μεικτά πήγε στα 22,83 ευρώ μεικτά.
• Οι παραπάνω μειώσεις γίνονται μονομερώς από τον εργοδότη, χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου.
• Μείωση του χρόνου μετενέργειας, μετά τη λήξη της ΣΣΕ, από 6 σε 3 μήνες. Από εκεί και πέρα διατηρούνται πλέον μόνο ο βασικός μισθός και τέσσερα επιδόματα, εφόσον προϋπάρχουν. Οι υπόλοιποι όροι των προηγούμενων ΣΣΕ καταργούνται χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου.
• Κατάργηση του δικαιώματος για μονομερή προσφυγή στη διαιτησία μετά από την άρνηση της πρότασης του μεσολαβητή και καθιέρωση της από κοινού προσφυγής σε αυτήν. Ετσι, τα συνδικάτα δεν θα μπορούν πλέον να προσφεύγουν στον ΟΜΕΔ χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη (Σχετική τροποποίηση που έγινε το 2014, δεν αλλάζει ουσιαστικά τις δυνατότητες που έχει η εργοδοσία να μην υπογράφει συμβάσεις).
• Περιορισμός της διαιτητικής απόφασης στον καθορισμό του βασικού μισθού και ημερομισθίου. Κριτήρια της απόφασης είναι οι οικονομικές συνθήκες, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά την περίοδο του δεύτερου μνημονίου. Δηλαδή, ο στόχος είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
• Πάγωμα των αυξήσεων σε μισθούς και ωριμάνσεις μέχρι τη μείωση του ποσοστού ανεργίας στη χώρα κάτω από το 10%. Με δεδομένο ότι η ανεργία έχει φθάσει το 22% και θα συνεχίσει να αυξάνεται, ο όρος αυτός ουσιαστικά απαγορεύει οποιαδήποτε αύξηση για πολλά χρόνια.

Ν. 4093/2012
Σαν «κερασάκι στην τούρτα» των ανατροπών ακολούθησε τον Νοέμβρη του 2012 ο νόμος 4093, με τον οποίο αν και αφορούσε κυρίως το Ασφαλιστικό, επαναδιατυπώθηκαν παλιότερες διατάξεις και προστέθηκαν ορισμένες νέες για τα Εργασιακά.

• Επαναλαμβανόταν ο καθορισμός των κατώτερων μειωμένων αποδοχών και άνοιγε «παράθυρο» για την κατάργηση του επιδόματος γάμου από τους εργοδότες που δεν ήταν μέλη των οργανώσεων που δεσμεύονταν από την ΕΓΣΣΕ.
• Εκανε ακόμα χειρότερο το καθεστώς της αποζημίωσης λόγω απόλυσης υπαλλήλων, «παγώνοντας» το χρόνο προϋπηρεσίας και περιορίζοντας τον αριθμό των μισθών που δίνονταν για αποζημίωση, ειδικά πάνω από τα 16 χρόνια εργασίας στον ίδιο εργοδότη.
• Εδωσε τη δυνατότητα απασχόλησης των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα και για τις ώρες μη λειτουργίας τους.
• Επέβαλε διακεκομμένο ωράριο και στα καταστήματα που λειτουργούν με συνεχές ωράριο.
• Εδωσε τη δυνατότητα στους εργοδότες στο εμπόριο να παρακάμπτουν το πενθήμερο και να επιβάλλουν εξαήμερη εργασία. Διευκόλυνε την εργοδοσία στο «σπάσιμο» της κανονικής άδειας σε δύο περιόδους μέσα στο χρόνο.