Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

2ΜΗΝΟ ΔΡΑΣΗΣ-ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

Αγωνιστικοί σταθμοί μπροστά στο συλλαλητήριο 1η Νοέμβρη

Το Σάββατο 4 Οκτώβρη οι συγκεντρώσεις για τους ανέργους σε Αθήνα και άλλες πόλεις
  • Σήμερα, κινητοποιήσεις και Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων στους ΟΤΑ.
  • Αύριο, 1η Οκτώβρη, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, που τους πνίγουν τα χρέη, κόντρα στις απειλές για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, με συγκεντρώσεις έξω από το ΚΕΑΟ και τις κατά τόπους εφορίες.
  • Πέμπτη 2 Οκτώβρη, οι συνταξιούχοι σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις δίνουν και πάλι το «παρών» με συγκεντρώσεις, διεκδικώντας το δικαίωμα σε αξιοπρεπή ζωή, στην Υγεία και τη φροντίδα που τους τα στερεί η αντιασφαλιστική πολιτική.
  • Κινητοποιήσεις αγροτών και κτηνοτρόφων σε διάφορες περιοχές της χώρας

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 1ης ΝΟΕΜΒΡΗ


Τι σημαίνει έμπρακτα ''ανυπακοή''

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΑΣ
Κανένα στοιχείο εργαζομένου δε θα δοθεί
Σαφή απόφαση ότι ο δήμος Πάτρας δε θα διευκολύνει το στόχο της κυβέρνησης για απολύσεις και ως εκ τούτου δε θα στείλει κανένα στοιχείο και φάκελο εργαζομένου για έλεγχο, έλαβε χτες, κατά πλειοψηφία, το δημοτικό συμβούλιο της πόλης. Στη χτεσινή του συνεδρίαση με θέμα τον έλεγχο της μετατροπής συμβάσεων των υπαλλήλων του δήμου Πατρέων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, το σώμα ενέκρινε ψήφισμα στο οποίο γίνονται σαφή τα εξής:
«Με τον έλεγχο των συμβάσεων αορίστου χρόνου των εργαζομένων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, η συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), αποκαλύπτει τη σκοπιμότητά της για νέες χιλιάδες απολύσεων.
Θέλει να ξεφορτωθεί εργαζομένους με συγκροτημένα, πλήρη δικαιώματα και να ανοίξει το δρόμο ακόμα παραπέρα, σε επιχειρηματικούς ομίλους, σε τομείς φιλέτα του Δημοσίου και των ΟΤΑ.
Ψεύδεται η κυβέρνηση όταν λέει ότι με αυτόν τον τρόπο θέλει να αντιμετωπίσει όσους κατέθεσαν πλαστά δικαιολογητικά.
Δε δικαιολογούμε πλαστά δικαιολογητικά, αλλά και δε γινόμαστε τιμητές της "νομιμότητας της αξιοκρατίας και της διαφάνειας" της συγκυβέρνησης, που έχει κάνει κουρελόχαρτο το δικαίωμα στη δουλειά και τα εργασιακά δικαιώματα. Ο εντοπισμός των πλαστών πτυχίων είναι άλλη διαδικασία, που γίνεται και οφείλει να γίνεται από τις Διευθύνσεις Διοικητικών Υπηρεσιών. Διαδικασία που ξεκίνησε ήδη και στο δήμο Πατρέων και ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει καμία σχέση. Η κυβέρνηση εμπλέκει τις δύο διαδικασίες με προφανείς σκοπούς.
Κυβέρνηση, δήμαρχοι και περιφερειάρχες κρύβουν σκόπιμα ότι είναι αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν βάναυσα τους εργαζόμενους συμβασιούχους με ομηρικές σχέσεις εργασίας και τώρα μιλάνε για νόμιμες διαδικασίες και αξιοκρατία στις απολύσεις.
Το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Πατρέων αποφασίζει κανένα στοιχείο και φάκελος εργαζομένου να μη δοθεί με οποιονδήποτε τρόπο και να μην αποσταλεί, ώστε να διευκολυνθεί ο στόχος της κυβέρνησης για απολύσεις.
Σε κάθε περίπτωση, είμαστε αντίθετοι και αντιπαλεύουμε το Ν. 4250 / 14 και στηρίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων για την κατάργησή του».

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ
Προωθούν τη βίαιη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων
Δήλωση του δημάρχου Πάτρας
Ο δήμαρχος Πατρέων, Κ. Πελετίδης, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για την αποστολή στοιχείων στον εισαγγελέα, δήλωσε τα εξής:
«Η πρώτη απόφαση της Δημοτικής Αρχής, κατά την ανάληψη των καθηκόντων της, ήταν να δοθεί εντολή προς τις Γενικές Διευθύνσεις του Δήμου, να σταματήσει κάθε ενέργεια αποστολής στοιχείων.
Στόχος αυτής της απόφασης ήταν να προστατευθούν οι εργαζόμενοι από ένα προαναγγελθέν έγκλημα. Τις απολύσεις.
Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας είναι σε πλήρη αντίθεση με τον αντιδραστικό νόμο 4250/2014 γιατί βάζει τις Υπηρεσίες και τους Οργανισμούς του Δήμου να λειτουργούν με μοναδικό κριτήριο το κέρδος, όπου θα έχουν πρόσβαση λίγοι και ανάλογα με τον οβολό τους. Γι' αυτό παλεύουμε να καταργηθεί ο αντιδραστικός νόμος 4250/2014, όπως αποφάσισε και το Δημοτικό μας Συμβούλιο.
Αυτό που επιδιώκει η περίφημη διαδικασία αξιολόγησης είναι η βίαιη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, με στόχο να καταργηθεί η σταθερή απασχόληση και να αντικατασταθεί με δίμηνες και 6μηνες συμβάσεις.
Η "Λαϊκή Συσπείρωση" δεν συμβιβάστηκε ποτέ με τα φαινόμενα που "άνθισαν" τις προηγούμενες δεκαετίες: Με τη ρουσφετολογία, τη ρεμούλα και την κοπάνα, γιατί όλα αυτά είχαν το σκοπό τους: Την ενσωμάτωση χιλιάδων ανθρώπων και τη φθορά των συνειδήσεών τους. Θεωρούμε απαράδεκτο να καταγγέλλουν τα φαινόμενα όψιμα σήμερα αυτοί που τα δημιούργησαν. Πρέπει να αποκρουστεί αποφασιστικά ο κοινωνικός αυτοματισμός και η διαίρεση των εργαζομένων».


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι, γυναίκες διαδηλώνουμε και βροντοφωνάζουμε:

  “ ΔΕ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΨΙΧΟΥΛΑ”
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΟΚΤΩΒΡΗ στην ΟΜΟΝΟΙΑ, 11 πμ

 Να απαιτήσουμε ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ:

 Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλη τη διάρκεια της ανεργίας.
  • Κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται με μισθούς κάτω από 751 ευρώ. Κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται ανασφάλιστος, χωρίς συλλογικές συμβάσεις. Να επανέλθουν οι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2009.
  • Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ.
  • Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων που επηρεάζουν τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις.
  • Να μπει φρένο στη φοροληστεία και στην αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών και των φόρων που πλήττουν μισθούς και συντάξεις.
 Δε θα αποδεχτούμε να ζούμε με τον εφιάλτη της ανεργίας!

 Δε θα δεχτούμε να ζούμε σαν σύγχρονοι σκλάβοι!

Να δώσουμε αποφασιστική απάντηση σε όσους σφαγιάζουν καθημερινά τις ζωές μας. Να νιώσουν την ανάσα μας, να αισθανθούν την πίεση μας. Εργοδοτικές οργανώσεις, υπουργεία, εφορίες, τράπεζες, καταστήματα ΟΑΕΔ και ασφαλιστικών φορέων, να ανεστανάξουν από την καθημερινή παρουσία μας. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί.

 Δεν πάμε για να ανακόψουμε μόνο την επίθεση!

Πάμε και για να αποσπάσουμε, να κερδίσουμε. Από εμάς εξαρτάται!
 Να ετοιμαστούμε για μεγάλο αγώνα! Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους εργαζόμενους όλης της χώρας στο Πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, την 1η Νοέμβρη, στο Σύνταγμα στις 12 μμ.

 Σεπτέμβρης 2014

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

ΔΙΑΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΙΓΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Αντιλαϊκή διελκυστίνδα στο έδαφος του κεφαλαίου
Με συρραφές από τα παλιά κιτάπια του κεφαλαίου συνεχίζονται η «συζήτηση», οι κόντρες και η διαπάλη γύρω από το μείγμα της πολιτικής, που κρίνεται ως κατάλληλο για τη διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση, τη στήριξη της παραπαίουσας ανάκαμψης και των επιχειρηματικών κερδών. Η αντιπαράθεση εκδηλώνεται συγχρονισμένα τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, όπου το τελευταίο διάστημα κλιμακώνονται μια σειρά από ρυθμίσεις, με στόχο την επιτάχυνση της κυκλοφορίας του χρήματος, την τόνωση της ρευστότητας στην αγορά. Σε πρώτο πλάνο προβάλλει η «ποσοτική χαλάρωση» της νομισματικής πολιτικής, μέσω των αλλεπάλληλων παρεμβάσεων από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Τα παραπάνω δε συνιστούν κάποια νέα «εφεύρεση», αντίθετα το άνοιγμα ή το κλείσιμο των κρουνών και οι αυξομειώσεις των επιτοκίων από την πλευρά των κεντρικών τραπεζών είναι φαινόμενο της καθημερινής λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέσω του οποίου διοχετεύονται κεφάλαια σε κλάδους και τομείς της οικονομίας και της παραγωγής σε όφελος του κεφαλαίου. Σε κάθε περίπτωση, το κεντρικό ζητούμενο - και εξαιρετικά αβέβαιο - είναι η διοχέτευση των κεφαλαίων που λιμνάζουν σε νέες κερδοφόρες επενδύσεις, σε νέα επιχειρηματικά πλάνα που θα στέκονται ανταγωνιστικά απέναντι στα μονοπώλια των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και των αγορών. Οι συνταγές των αστικών επιτελείων, όπως και η κάθε φορά εφαρμοζόμενη πολιτική, είναι απόλυτα συνυφασμένες με τη φάση του οικονομικού κύκλου.
Ιστορική πείρα
Στις αρχές της δεκαετίας του '30 και για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης στις ΗΠΑ εφαρμόστηκε η στρατηγική των εκτεταμένων δημοσίων επενδύσεων, ιδιαίτερα σε υποδομές, (Κέινς) και μέσω αυτής της στρατηγικής η τόνωση της ζήτησης, που σημαίνει αύξηση της κατανάλωσης για την τόνωση της καπιταλιστικής παραγωγής. «Αντίθετα», σε άλλες περιόδους καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, κυριάρχησε η ανάγκη (πάντα του κεφαλαίου) για την τιθάσευση του πληθωρισμού, μέσω της μείωσης μισθών ή της υποτίμησης νομίσματος, που επίσης μειώνει μισθούς, ως μέσο που επιδρούσε στο να μη μειώνεται το ποσοστό κέρδους. Αλλά αυτό περιόριζε τα διαθέσιμα εισοδήματα και τη λαϊκή κατανάλωση. Δύο «γιατροσόφια» του καπιταλισμού για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά πουθενά και κανένα «γιατροσόφι» δεν αποτέλεσε πανάκεια, άλλωστε ούτε και θα μπορούσε, για την οριστική αντιμετώπισή της, πολύ δε περισσότερο δε βελτίωσε τη δεινή θέση της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αφού οι συνέπειες της κρίσης μεταφέρονταν στις πλάτες τους για να σωθούν, όσο γίνεται, από την καταστροφική της δράση, οι αστοί. Στη συνέχεια, η ίδια η καπιταλιστική ανάκαμψη διαμόρφωνε τις προϋποθέσεις για τη νέα εκδήλωση της κρίσης, τη μαζική ανεργία, κ.ο.κ. Αυτό έγινε και στις ΗΠΑ τη δεκαετία του '30, αλλά και αλλού. Η αντιπαράθεση ανάμεσα σ' αυτές τις δύο αστικές πολιτικές διαχείρισης εκδηλώνεται και σήμερα.
Το αντιλαϊκό μείγμα λειτουργεί ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική πολιτική, με την κατάλληλη, για το κεφάλαιο, διαμόρφωση των κρατικών προϋπολογισμών. Για πολλές δεκαετίες, ανάλογα και με τη φάση του καπιταλιστικού κύκλου, στα αστικά επιτελεία κυριαρχούσε η άποψη ότι ένα ορισμένο ύψος ελλείμματος στους προϋπολογισμούς είναι απόλυτα χρήσιμο και αναγκαίο για το κεφάλαιο, απαραίτητη προϋπόθεση για την τόνωση της ζήτησης τόσο για την κατανάλωση των παραγόμενων εμπορευμάτων, όσο και για νέες επενδύσεις. Σήμερα, σε επίπεδο Ευρωζώνης, γίνεται λόγος για τις αναγκαίες αναπροσαρμογές στο «Σύμφωνο Σταθερότητας», όπως για την αύξηση των κρατικών κονδυλίων στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, χωρίς αυτά να υπολογίζονται στα ελλείμματα. Ετσι, για παράδειγμα, η πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο από κοινού με την ΕΕ έχει πρωτοστατήσει στο σάρωμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, σε αυτή τη φάση έχει συστήσει στην κυβέρνηση της Γερμανίας να προχωρήσει σε ενίσχυση των επενδύσεων στη δική της οικονομία, μέσα στη Γερμανία, επίσης και σε αυξήσεις μισθών, προκειμένου να τονωθεί η κατανάλωση, άρα η ζήτηση, ελπίζοντας σε αύξηση των εισαγωγών, άρα μέσω αυτών σε τόνωση της Ευρωζώνης, δηλαδή των καπιταλιστικών οικονομιών Γαλλίας, Ιταλίας κ.λπ. Στην περίπτωση της Ελλάδας, το ΔΝΤ είναι υπέρμαχος ενός νέου «κουρέματος» πάνω στο κρατικό χρέος, όχι βέβαια για την ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων.
«Προσφορά και ζήτηση» στην υπηρεσία του κεφαλαίου
Η συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) από τη μια πλευρά και ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη διαγκωνίζονται στο ίδιο αντιλαϊκό γήπεδο. Προσεγγίζουν διαφορετικά το νέο μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής για την ανάκαμψη στην Ευρωζώνη και την Ελλάδα, στο πλαίσιο των γενικότερων εξελίξεων και της διαπάλης που συντελείται στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.
Για «λάθος» μείγμα κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ η συγκυβέρνηση, μέσω ανακοίνωσης που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών την περασμένη βδομάδα. Επικεντρώνουν την «κριτική» στην άποψη ότι «η ελληνική οικονομία έχει πρόβλημα προσφοράς και όχι ζήτησης». Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, η ιδιωτική κατανάλωση στην Ελλάδα, ακόμη και σήμερα, αποτελεί το 70,6% του ΑΕΠ, έναντι μέσου όρου 56,7% στην Ευρωζώνη. Κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για «εσφαλμένη θεώρηση της λειτουργίας της οικονομίας και της πηγής των σημερινών προβλημάτων», ενώ η διάσταση των απόψεων καταγράφεται σε ό,τι αφορά τη λογιστική αποτίμηση του «δημοσιονομικού κόστους» που θα προκύψει από την εφαρμογή των λεγόμενων προτάσεων ΣΥΡΙΖΑ. Εν ολίγοις, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης λέει ότι η αύξηση της κατανάλωσης θα ενισχύσει τις εισαγωγές από τα άλλα κράτη, θα διογκώσει τα εμπορικά ελλείμματα και το κρατικό χρέος.
Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι στη μεταξύ τους διαπάλη κυριαρχούν τα ζητήματα που αφορούν τις υποθέσεις των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, όπως η αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, ο τρόπος διαχείρισης των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων στις τράπεζες (είναι και μέτρο ανόρθωσης του τραπεζικού συστήματος, λέει ο Δραγασάκης του ΣΥΡΙΖΑ), σε συνδυασμό με τη διαμόρφωση υποστηρικτικών μηχανισμών για τη διοχέτευση φτηνής χρηματοδότησης προς τις επιχειρήσεις. Στην ίδια λογική εντάσσονται και οι εκατέρωθεν σχεδιασμοί σχετικά με τις λεγόμενες «αναπτυξιακές» τράπεζες και τα άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ο ΟΟΣΑ, από την πλευρά του, στην ενδιάμεση έκθεση που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα τονίζει: «Η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη παραμένει αδύναμη και αυτό ενέχει τον κίνδυνο μιας παρατεταμένης στασιμότητας, εάν δεν ληφθούν περαιτέρω μέτρα για την ενίσχυση της ζήτησης». Παράλληλα, «καλωσορίζονται» τα πρόσφατα μέτρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στην κατεύθυνση της «ποσοτικής χαλάρωσης». Επιπλέον, επισημαίνεται: «Με δεδομένη την αδυναμία της ζήτησης, οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσουν στον πλήρη βαθμό την ελαστικότητα που προβλέπεται από τους δημοσιονομικούς κανόνες στην ΕΕ». Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι παραπάνω επισημάνσεις του ΟΟΣΑ, οργανισμού που έχει πρωτοστατήσει στο μέτωπο των αντιλαϊκών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, στις οποίες συμπίπτουν και άλλα αστικά κέντρα και επιτελεία, περιλαμβάνονται καταλεπτώς και στις τοποθετήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως σ' αυτές τις αντιπαραθέσεις καθρεφτίζονται και οι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί σε κάθε κράτος - μέλος της ΕΕ και οι ενδοευρωενωσιακοί ανταγωνισμοί για το μείγμα διαχείρισης, αλλά και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη στη διεθνή αγορά.
Επίθεση διά «πυρός και σιδήρου» στο λαό
Ανάλογες κραυγαλέες ομοιότητες σχετικά με τη διαμόρφωση του «κατάλληλου» μείγματος πολιτικής προκύπτουν και από πρόσφατη έκθεση του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς. Χαρακτηρίζουν «συστηματικά μη ρεαλιστική» την προσέγγιση της Κομισιόν και του ΔΝΤ, που προβλέπουν «έκρηξη των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα». Σύμφωνα με την Τράπεζα Πειραιώς, καθοριστικοί παράγοντες είναι τα πραγματικά επιτόκια, τα οποία προσδιορίζουν το κόστος του κεφαλαίου, καθώς και η εσωτερική ζήτηση, η οποία επηρεάζει την απόδοση του κεφαλαίου, δηλαδή την κερδοφορία. Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνουν μέτρα άμεσης βελτίωσης σε συνδυασμό με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δηλαδή τη διοχέτευση κρατικού χρήματος στους επιχειρηματίες. Ουσιαστικά θέλουν πιο φτηνά επιτόκια δανεισμού τους (διεκδικούν χρήμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), ταυτόχρονα με τόνωση της ζήτησης για αύξηση του τζίρου των επιχειρήσεων και των κερδών. Τονίζουν την ανάγκη προσαρμογής των ελληνικών επιχειρήσεων σε «συνθήκες μειωμένης εσωτερικής ζήτησης, η οποία θα πρέπει να αναπληρωθεί από την αύξηση των εξαγωγών». Προτάσσουν την ανάγκη επαναπροσανατολισμού από κλάδους που βασίζονται στην εσωτερική ζήτηση (οικοδομή, λιανικές πωλήσεις κ.ά.) σε κλάδους με εξαγωγικό προσανατολισμό. Επισημαίνουν ακόμη ότι σε «αντιπληθωριστικό περιβάλλον» η βελτίωση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων δεν μπορεί να επιτευχθεί με αυξήσεις τιμών, αλλά με την αύξηση του όγκου των πωλήσεων.
Σε κάθε περίπτωση, οι λύσεις σε όφελος του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το μείγμα πολιτικής, σημαίνουν πολιτική επίθεσης «διά πυρός και σιδήρου» στα λαϊκά στρώματα. Το μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μπ. Κερέ και ο υφυπουργός Εργασίας της Γερμανίας, Γ. Ασμουνσεν (με τον οποίο συναντήθηκε τις προάλλες οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ), σε κοινό άρθρο τους (δημοσιεύθηκε την περασμένη βδομάδα στη γαλλική εφημερίδα «Les Echos») επισημαίνουν: Η ολοκληρωμένη στρατηγική για την αποκατάσταση της ανάπτυξης πρέπει να λάβει υπόψη τις αδυναμίες των κρατών - μελών της Ευρωζώνης, με όρους προσφοράς και ζήτησης και να αποτελέσει ένα συνδυασμό νομισματικής, δημοσιονομικής πολιτικής και μεταρρυθμίσεων. Σε τελική ανάλυση, η πρόταση αφορά τη διαμόρφωση μείγματος πολιτικής προσαρμοσμένου στην εκάστοτε συγκυρία και στις ιδιαίτερες ανάγκες των αστικών τάξεων του κάθε κράτους - μέλους, ταυτόχρονα με την κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Αρα από το εκάστοτε μείγμα απορρέει βαθιά αντιλαϊκή πολιτική.

Α. Σ

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Απόφαση - μπουρλότο στο δικαίωμα της απεργίας
Επικίνδυνο το σκεπτικό, με το οποίο κρίνεται παράνομη η κινητοποίηση στο Δημόσιο ενάντια στην «αξιολόγηση»
Από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο
Με ένα σκεπτικό που δυναμιτίζει το ίδιο το δικαίωμα στην απεργία, αφού εκφράζει κρίση για το περιεχόμενο και τα αιτήματά της, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έβγαλε παράνομη και καταχρηστική την απεργία - αποχή που είχε κηρύξει η ΑΔΕΔΥ ενάντια στη διαδικασία «αξιολόγησης» των εργαζομένων. Διατάζει μάλιστα να μην κηρυχθεί στο μέλλον απεργία με τα ίδια αιτήματα!
Στην απόφαση, το δικαστήριο αποφαίνεται ότι «η αμιγώς πολιτική απεργία, δηλαδή εκείνη που επιδιώκει αμιγώς πολιτικούς σκοπούς (π.χ. ανατροπή της κυβέρνησης, τη συμβολή στην επικράτηση πολιτικού κόμματος), (...) είναι παράνομη». Δηλαδή, εκ των προτέρων κρίνει παράνομη και απαγορεύει κάθε απεργιακή κινητοποίηση με πολιτικά αιτήματα, προσπαθώντας μάλιστα να «χρωματίσει» κομματικά τους αγώνες των εργαζόμενων, εισάγοντας από την πίσω πόρτα την κατηγορία της υποκίνησης.
Με το σκεπτικό αυτό, καμιά συνδικαλιστική οργάνωση δεν έχει το δικαίωμα να διεκδικεί με απεργία το πολιτικό αίτημα να καταργηθεί ένας νόμος που θίγει τα συμφέροντα των εργαζομένων, να στοχοποιεί την κυβέρνηση και τα κόμματα που ψήφισαν αυτόν το νόμο, όπως στην περίπτωση της αξιολόγησης.
Στη συνέχεια, η απόφαση χαρακτηρίζει ως «απεργία διαμαρτυρίας» αυτή που τα αιτήματά της συνδέονται «με τα εργασιακά, οικονομικά, συνδικαλιστικά ή ασφαλιστικά συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά η ικανοποίηση των αιτημάτων αυτών ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της πολιτείας και μπορεί να γίνει μόνο με τροποποίηση ισχυόντων ή τη θέσπιση νέων κανόνων δικαίου».
Ομως και εδώ, το δικαστήριο ισχυρίζεται ότι η απεργία διαμαρτυρίας «δεν μπορεί να έχει ως σκοπό την κάμψη της βούλησης των νομοθετικών οργάνων, ούτε μπορεί να διαρκέσει μέχρι η πολιτεία να υποκύψει και να αποδεχθεί τα αιτήματα των απεργών, διαφορετικά, αν έχει τέτοιο σκοπό είναι παράνομη»! Δηλαδή, για την ταξική Δικαιοσύνη η απεργία έχει μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα, αφού θεωρεί πως «νόμιμος και θεμιτός σκοπός της είναι η εντονότερη γνωστοποίηση του ζητήματος και η πρόκληση του ενδιαφέροντος της κρατικής εξουσίας και της κοινής γνώμης ώστε να ασκηθεί έτσι πίεση στα αρμόδια πολιτειακά όργανα».
Η πρόθεση είναι προφανής: Η απεργία να λειτουργεί όπως μια απλή ανακοίνωση ή συνέντευξη Τύπου, ή το πολύ πολύ για να ανοίξει μια πόρτα συνεννόησης και «διαλόγου» με την εκάστοτε κυβέρνηση! Επίσης, το δικαστήριο θεωρεί ότι η απεργία πρέπει να έχει περιορισμένη διάρκεια, αλλιώς είναι καταχρηστική.
Στο πλαίσιο αυτό, έκρινε ότι η απεργία - αποχή ενάντια στην «αξιολόγηση» δεν είναι απεργία διαμαρτυρίας «αφού δεν σκοπεύει απλώς να προσελκύσει το ενδιαφέρον της κρατικής εξουσίας και της κοινής γνώμης στα ζητήματα της αξιολόγησης (...) αλλά έχει ως αποκλειστικό σκοπό (...) να καταστήσει τις σχετικές διατάξεις ανενεργές και να κάμψει τη βούληση της πολιτείας, ώστε η τελευταία να προβεί στην κατάργησή τους»! Δηλαδή, απαγορεύεται η απεργία ως μορφή πάλης για την ανατροπή αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών!

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Αεροπαγίτης εισηγείται τη μη επαναπρόσληψη των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών

Υπέρ της απόλυσης, επί της ουσίας, των 393 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών αναμένεται -σύμφωνα με πληροφορίες- να εισηγηθεί αεροπαγίτης στο εργατικό τμήμα του Αρείου Πάγου.Την ερχόμενη εβδομάδα θα συζητηθεί το θέμα και ο αεροπαγίτης θα προτείνει να αναιρεθεί η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που έχει δικαιώσει τις καθαρίστριες.Κατόπιν αυτού, το υπουργείο Οικονομικών προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την προσωρινή αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου, κάτι που έγινε δεκτό και ανέστειλε προσωρινά την απόφαση του Πρωτοδικείου.Στην εισήγηση θα αναφέρεται πως το Πρωτοδικείο υπερέβη τη δικαιοδοσία του, διότι οι καθαρίστριες είναι σε διαθεσιμότητα και δεν έχουν απολυθεί και πως η διαθεσιμότητα δεν συνιστά καταγγελία της ατομικής συμβάσεως εργασίας, αλλά αυτοδίκαιη απόλυση υπό αναβλητική αίρεση που εξαρτάται από την μετάταξη σε άλλη οργανική θέση.Επίσης, εισηγείται ότι η καθαριότητα στο υπουργείο πρέπει να γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου σκοπού και ισχυρίζεται ότι η κατάργηση των οργανικών θέσεων είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές επιταγές.Το σκεπτικό της εισήγησης δεν αφορά μόνο τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών αλλά όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, οι οποίοι κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν στην ανεργία με την επίκληση του Συντάγματος και του δημόσιου συμφέροντος.  
Σύμβαση με σημαντικές αυξήσεις υπέγραψαν οι εργαζόμενοι στα έργα του Μετρό

Παλεύοντας μέσα σε δύσκολες συνθήκες και έχοντας στο πλευρό του την Ομοσπονδία Οικοδόμων και το Συνδικάτο της Αθήνας, το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων στις εταιρείες κατασκευής του «Αττικό Μετρό» πέτυχε σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, υπογράφοντας σύμβαση με την κοινοπραξία των εργοδοτών («G&P Αβαξ»,«Ghella SpA», «Alstom Transport SA»).
Μαζί με τα επιδόματα και τα «θεσμικά», οι αυξήσεις αυτές δίνουν μια ανάσα στους 300 και πλέον εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων που απασχολούνται στα έργα επέκτασης του Μετρό στην Αθήνα. Η σύμβαση ισχύει αναδρομικά από 1/7/2014 και είναι διάρκειας ενός έτους. Σε ό,τι αφορά το οικονομικό σκέλος, προβλέπει τα εξής:
·         Για όσους εργαζόμενους έχουν προσληφθεί με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και αμείβονται με ημερομίσθιο, η αύξηση είναι 8 ευρώ για όλους. Αυτό σημαίνει αυξήσεις από 22% έως 35%, ανάλογα με το ύψος του μεροκάματου, που κυμαίνεται από 22,83 ευρώ (άγαμος εργατοτεχνίτης, κάτω των 25 ετών, χωρίς προϋπηρεσία), έως 36,65 ευρώ (έγγαμος, άνω των 25, με έξι τριετίες). Η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση αφορά αναλογικά στα μικρότερα μεροκάματα. Η κατηγορία αυτή των εργαζομένων περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο οικοδόμους.
·         Για όσους αμείβονται με την ΕΓΣΣΕ, αλλά με μισθό (από 511 ευρώ ο κατώτερος, για άγαμο υπάλληλο, κάτω των 25, χωρίς προϋπηρεσία, μέχρι 820 ο μεγαλύτερος, για έγγαμο, άνω των 25 και με τρεις τριετίες), η αύξηση είναι 20% για όλους. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται κυρίως διοικητικοί και άλλοι υπάλληλοι των εταιρειών της κοινοπραξίας.
·         Για όσους αμείβονται με βάση κλαδικές συμβάσεις που έχουν υποστεί μειώσεις (μηχανικοί, παλιοί εργαζόμενοι κ.ά.) η αύξηση είναι 3% για όλους, επί του κατώτατου προβλεπόμενου μισθού.
·         Μηδενικές είναι οι αυξήσεις για τους υπάλληλους της κοινοπραξίας, κυρίως διευθυντικά στελέχη, που αμείβονται με κλαδικές συμβάσεις, οι οποίες δεν έχουν υποστεί μειώσεις.
Επίσης:
·         Η σύμβαση προβλέπει 10% επίδομα σήραγγας, ενώ κατοχυρώνει παροχές όπως δυο φόρμες το χρόνο, γάλα, ιματισμό κ.ά.
·         Εξίσου σημαντικός είναι ο όρος να καταβάλλει η εργοδοσία βοήθημα αγοράς σχολικών ειδών για τα παιδιά των εργαζομένων. Το βοήθημα αυτό, που καταβάλλεται ήδη, ορίστηκε στα 300 ευρώ για όσους αμείβονται με την ΕΓΣΣΕ και σε 150 ευρώ για όσους αμείβονται με κλαδικές (εξαιρείται και εδώ η τελευταία κατηγορία).


Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014


 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

  Οι συνεχόμενες επιχειρησιακές συμβάσεις που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας θίγουν πολύπλευρα το εργατικό λαϊκό εισόδημα. Αμφισβητούν επιδόματα, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα. Πρέπει να αποκρουστούν.

 Είναι ζήτημα ζωτικής ανάγκης για όλους τους εργαζόμενους να διεκδικηθεί εδώ και τώρα η υπογραφή ΕΓΣΣΕ με επαναφορά των 751 ευρώ ως βάση για διαπραγματεύσεις και αυξήσεις. Να επανέλθουν οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα  όρια του 2009. Να καταργηθεί ο άθλιος διαχωρισμός που διαφοροποιεί τους μισθούς αναλόγως την ηλικία. Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νομοί που σπρώχνουν παρακάτω το λαϊκό εισόδημα.

 Οι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο να οργανώσουν την αντίσταση τους, τις διεκδικήσεις τους. Από όλη την Ελλάδα, από κάθε κλάδο και εργασιακό χώρο να δώσουμε εργατική-ταξική απάντηση με την μαζική συμμετοχή στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο στην Αθήνα την 1η Νοέμβρη στο Σύνταγμα στις 12.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
  
Σε μια περίοδο που πυκνώνουν τα εργοδοτικά εγκλήματα το ΠΑΜΕ καταγγέλλει την απαράδεκτη κυβερνητική απόφαση για κατάργηση των Τμημάτων της Επιθεώρησης Υγείας & Ασφάλειας της Εργασίας σε 7 περιοχές της χώρας, περιοχές με αξιόλογη οικονομική δραστηριότητα και δεκάδες χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους (Ημαθία, Χαλκιδική, Πέλλα, Σάμος, Αρκαδία, Ευρυτανία, Φωκίδα). Η απόφαση αυτή δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία». Αποτελεί συνέχεια μιας μακρόχρονης πολιτικής που καθημερινά οδηγεί στην όλο και μεγαλύτερη απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών, στην παραπέρα ελαστικοποίηση στην εφαρμογή της νομοθεσίας για την Υγεία & Ασφάλεια προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η απόφαση αυτή είναι ενταγμένη στην γενικότερη προσπάθεια των επιχειρηματικών ομίλων που θέλουν τους εργαζόμενους καύσιμη ύλη για να αυξάνει η κερδοφορία τους. Είναι χαρακτηριστικά τα εξής στοιχεία:

       

1. Σήμερα υπηρετούν σε ολόκληρη την Ελλάδα μόνο 220 Επιθεωρητές Υγείας & Ασφάλειας στις μάχιμες υπηρεσίες της πρώτης γραμμής! Το δυναμικό αυτό πρέπει να φέρει σε πέρας τον έλεγχο των συνθηκών υγείας & ασφάλειας σε εκατοντάδες χιλιάδες χώρους εργασίας. Αν πάρουμε μόνο τις επιχειρήσεις μεταποίησης (αφήνοντας δηλαδή απέξω γιαπιά, δήμους, ξενοδοχεία, εστιατόρια, κτλ) αναλογούν, με πρόχειρους υπολογισμούς, στον κάθε επιθεωρητή γύρω στις 660 επιχειρήσεις για έλεγχο!! Είναι αντιληπτό πόσο λίγο αποτελεσματικός και συχνός μπορεί να είναι αυτός ο έλεγχος και ο πάντα αναγκαίος επανέλεγχος.

 
          2. Στην περιοχή του Λεκανοπεδίου Αττικής, όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων και της εργατικής τάξης, 60 το πολύ Επιθεωρητές Υγείας & Ασφάλειας καλούνται να ελέγξουν χιλιάδες επιχειρήσεις με πάνω από 50 εργαζόμενους η καθεμία και δεκάδες χιλιάδες μικρότερες.

                   3. Στη σκόπιμη υπονόμευση των ελεγκτικών μηχανισμών πρέπει να προστεθεί και η απίστευτα χρονοβόρα διαδικασία των κυρώσεων για τους παραβάτες (πρόστιμα, μηνύσεις), που στην πράξη ΑΚΥΡΩΝΕΙ την αποτελεσματικότητα τους, οδηγεί στην ατιμωρησία των ενόχων για τα εργατικά ατυχήματα και την παραβίαση των κανόνων υγείας & ασφάλειας. Για παράδειγμα, το 2012 τα συνολικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν από τις Επιθεωρήσεις Ασφάλειας & Υγείας ήταν 2,3 εκατομμύρια ευρώ. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των προστίμων δεν εισπράττεται, αλλά διεκδικείται από τους εργοδότες η ακύρωση τους μέσω του δικαστικού δρόμου.

Οι κατά καιρούς κομπασμοί της κυβέρνησης για «μείωση» των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων τα τελευταία χρόνια αποδεικνύονται γρήγορα κούφια λόγια αρκεί να σκεφτεί κανείς τη ραγδαία μείωση της οικονομικής δραστηριότητας από το 2008 και μετά λόγω της καπιταλιστικής κρίσης, ιδιαίτερα σε κλάδους με υψηλό δείκτη ατυχημάτων, όπως οι κατασκευές. Είναι ενδεικτικό ότι στο διάστημα 2008-2011 τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στις κατασκευές μειώθηκαν από 48 στα 18, με τη μεγάλη μείωση να σημειώνεται στους θανάτους από πτώση (από 29 σε 4), κατηγορία ατυχημάτων που συνοδεύει την καθεαυτό οικοδομή.

         Με δεδομένο τον συνολικό προσανατολισμό της Επιθεώρησης Εργασίας, όπως αυτός καθορίζεται από την κυβερνητική πολιτική, και τις σοβαρότατες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και δυναμικό είναι βάσιμο να αναρωτιέται κανείς και αν πίσω από θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα που προσδιορίζονται στις επίσημες εκθέσεις ως οφειλόμενα σε «παθολογικά αίτια» βρίσκονται εργασιακοί παράγοντες (π.χ χημικοί παράγοντες, θερμική καταπόνηση, εντατικοποίηση εργασίας και εξοντωτικά ωράρια, κτλ) που επιδεινώνουν ήδη υπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις και οδηγούν τους εργαζόμενους στον θάνατο. Απουσιάζουν επίσης από τον κατάλογο των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων ατυχήματα που αφορούν εργάτες γης, ναυτεργάτες, εργάτες ορυχείων, αυτοαπασχολούμενους μικρο-εργολάβους, που η νομοθεσία θεωρεί ότι βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας της Επιθεώρησης Εργασίας!!

Τα προβλήματα της Υγείας & Ασφάλειας δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τεχνοκρατικές λύσεις, δεν μπορούν να λυθούν μέσα από τον λεγόμενο «κοινωνικό διάλογο». Δεν εξαρτώνται, σε τελική ανάλυση, από την παρέμβαση κρατικών μηχανισμών. Ουσιαστικές λύσεις μπορούν να υπάρξουν μόνο αν και τα ζητήματα αυτά αποτελέσουν πεδίο αντιπαράθεσης, πάλης και διεκδίκησης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, μέλημα των ίδιων των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς κόντρα στο φόβο της απόλυσης και της ανεργίας. Μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να επιβάλλουν την καθημερινή και μακρόχρονη προστασία της υγείας και της ασφάλειας τους.

           
Το ΠΑΜΕ άμεσα απαιτεί και διεκδικεί: 

          1. Να παρθεί πίσω η προκλητική κυβερνητική απόφαση για κατάργηση των Τμημάτων της Επιθεώρησης Υγείας & Ασφάλειας σε 7 περιοχές της χώρας.

2. Να υπάρξει ριζική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Προσανατολισμός στο έλεγχο της αποκλειστικής εργοδοτικής ευθύνης και στη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Τεχνικών-Υγειονομικών Επιθεωρήσεων με τις Κοινωνικές Επιθεωρήσεις για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία & ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων, κτλ).

         3. Κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζόμενου από τον επαγγελματικό κίνδυνο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

       4. Υπεράσπιση και διεύρυνση του πλαισίου των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Ο οποιοσδήποτε αποχαρακτηρισμός επαγγελμάτων, με όποια πρόφαση και αν επιχειρηθεί (αναθεώρηση νομοθεσίας για την υγεία & ασφάλεια, κτλ) θα ήταν τη στιγμή αυτή εγκληματικός.

      5. Συγκρότηση και ανάπτυξη των ΕΣ.Υ.Π.Π (εσωτερικές υπηρεσίες προστασίας και πρόληψης), ιδιαίτερα στο Δημόσιο Τομέα, με άμεσο στόχο πάλης την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στο τομέα προστασίας και πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και δημιουργίας ενός κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είναι καθαρό ότι ουσιαστικές λύσεις στα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων και της Υγείας & Ασφάλειας δεν μπορούν να έρθουν μέσα από τεχνοκρατικές βελτιώσεις του ΣΕΠΕ, καλύτερα οργανογράμματα, κτλ. Οι λύσεις είναι αξεχώριστες από τον αγώνα για την προστασία των κοινωνικο-ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για τη μη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, για την καταπολέμηση της ανεργίας, για την ανάπτυξη της δημοκρατίας στους χώρους δουλειάς. Είναι, σε τελική ανάλυση, αξεχώριστες από τη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και του κράτους που τη στηρίζει. Δεν φτάνει μια απλή εναλλαγή κυβερνητικού διαχειριστή - όσοι υπόσχονται κάτι τέτοιο μας τάζουν "φύκια για μεταξωτές κορδέλες".          Όσο δύσκολες και να φαντάζουν τέτοιες λύσεις, στο φόντο της “παντοδυναμίας” των επιχειρηματικών συμφερόντων, είναι ταυτόχρονα και οι μόνες ρεαλιστικές, γιατί ανταποκρίνονται στους καημούς και τις αγωνίες της Εργατικής Τάξης.

         
Ο ρεαλισμός της εργατικής τάξης κρίνεται από την ικανότητα της να υπολογίζει σε κάθε στιγμή την δύναμη του ταξικού της αντιπάλου, όχι για να μειώνει τις απαιτήσεις της σε ένα μίνιμουμ επιβίωσης, όχι για να κάνει εκπτώσεις στα θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν την Υγεία & Ασφάλεια στους χώρους εργασίας, αλλά προκειμένου να οργανώσει καλύτερα την ταξική πάλη σε ΟΛΑ τα μέτωπα. Σε αυτό διαφέρει ο αγωνιστικός ρεαλισμός του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων από τον «πραγματισμό» της υποταγής στο κεφάλαιο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Ανακοίνωση Κάλεσμα για το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο 1η Νοέμβρη στο Σύνταγμα 12 π.μ

1η Νοέμβρη – Πανελλαδικό Συλλαλητήριο 12.00 π.μ. στο Σύνταγμα 
Να ακουστεί η φωνή μας δυνατά !
To ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, τους ανέργους, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους συνταξιούχους να προετοιμαστούν για νέα, σκληρή σύγκρουση με τους σχεδιασμούς και την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου.
 Η επίθεση αφορά τους πάντες!
Ήρθε η ώρα να δοθεί συνολική-καταιγιστική-ενωτική-ταξική απάντηση.
 Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι, γυναίκες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι όλοι μια γροθιά! Να πολιορκήσουμε εργοδοτικές οργανώσεις, υπουργεία, εφορίες, τράπεζες, τον ΟΑΕΔ, όσους ρημάζουν τις ζωές μας.
Να μη δεχτούμε το στράγγισμα και το ξεζούμισμα μας!
Με τους αγώνες μας να επιβάλλουμε το δίκιο μας.
Η απάντηση μας να κορυφωθεί με μεγάλο ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ,ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 1η ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 12π.μ.
 Να διαδηλώσουμε μαζικά και να βροντοφωνάξουμε:
Δε θα ζήσουμε με τα ψίχουλα!
 Δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας!
 Να μην αποδεχτούμε να ζούμε με τον εφιάλτη της ανεργίας!

Εργαζόμενε-άνεργε,
Όλο το προηγούμενο διάστημα πάρθηκαν μέτρα που μας εξαθλίωσαν. Στο «σοκ και δέος» της επίθεσης που δεχτήκαμε, δεν είμαστε προετοιμασμένοι, οργανωμένοι. Πρέπει να ανασυνταχθούμε.
Αγώνες επιθετικοί, μαζικοί, συνεχείς, καλύτερα οργανωμένοι!
Δεν πάμε για να ανακόψουμε μόνο την επίθεση!
Πάμε και για να αποσπάσουμε, να κερδίσουμε. Από εμάς εξαρτάται!
 Ούτε η τσιμουδιά ούτε η αναμονή ούτε οι κυβερνητικές εναλλαγές θα προσφέρουν λύτρωση ή άμεση ανακούφιση. Τα μέτρα παραμένουν, τρώνε τα σωθικά μας.
Η λύση βρίσκεται μόνο στους ταξικούς αγώνες, στις διεκδικήσεις, στην αλληλεγγύη, στην ΚΑΘΟΛΙΚΗ σύγκρουση σε όλα τα επίπεδα! Η λύση βρίσκεται στην οργάνωση, στη μαζικότητα, στο δίκιο μας.
Αν η επίθεση τους προχωρήσει όπως έχουν σκοπό ή όχι, θα εξαρτηθεί από τη στάση μας.
Αν θα δεχτούμε να γίνουμε πρόβατα προς σφαγή ή θα αντισταθούμε.
Να τους τρομάξουμε με την ενότητα μας. 
Να τους αναγκάσουμε σε υποχώρηση!
Αυτή η μάχη, μας χωρά και μας αφορά όλους!
Όλοι για έναν και ένας για όλους!
Πριν απ’ όλα χωράει τον άνεργο που οδηγείται στην εξαθλίωση και αντί για αξιοπρέπεια και δουλειά λαμβάνει υποσχέσεις και 5μηνες κακοπληρωμένες ανάσες, τον άνεργο που μένει εκτός επιδότησης για χρόνια, τον άνεργο των 360 ευρώ. Χωράει τον εργαζόμενο των 586 και των 511 ευρώ, τον εργαζόμενο που είδε τον μισθό του να κάνει φτερά, τον εργαζόμενο που δεν πληρώνεται κανονικά.
Χωράει τον εργαζόμενο που εξαναγκάζεται να εργαστεί σε συνθήκες μαύρης εργασίας χωρίς ένσημα, τον εργαζόμενο που παίζει τη ζωή του κορώνα-γράμματα και δουλεύει χωρίς μέτρα ασφαλείας επειδή αυτά "κοστίζουν", τον εργαζόμενο που εξαναγκάζεται να "συμφωνήσει" να δουλεύει οκτώ ώρες και να πληρώνεται τις δύο, τον εργαζόμενο που πιάνει δουλειά για ένα μήνα και μένει "όμηρος" μήπως και του ανανεώσουν τη σύμβαση. Χωράει τον συνταξιούχο που καταδικάζεται να ζήσει με ένα ξεροκόμματο, τον εργαζόμενο που εξαναγκάζεται να δουλεύει μέχρι να πεθάνει.
Αφορά το σύνολο των εργατικών-λαϊκών οικογενειών!
Είμαστε οι εκμεταλλευόμενοι και είναι οι εκμεταλλευτές!
Η ανεργία θερίζει τις λαϊκές οικογένειες
Αναπαράγουν ανέργους. Εξαθλιώνουν τη ζωή τους. 
Η κατάσταση χειροτερεύει συνεχώς. Αυξάνονται οι μακροχρόνια άνεργοι, η νεανική ανεργία φουντώνει. Εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι βρίσκονται εκτός προστασίας, χωρίς επίδομα, χωρίς βοήθεια. Το μέλλον μας, η ζωή των οικογενειών μας δε μπορεί να είναι τα συσσίτια, οι ουρές στα γραφεία του ΟΑΕΔ και των δουλεμπορικών γραφείων. Δε μπορεί το άγχος και η αγωνία αν θα έχουμε δουλειά και μεροκάματο να τρώει τα σωθικά μας.
Μην αποδεχόμαστε την εξαπάτηση και την κοροϊδία! Μην αποδεχόμαστε τη σημερινή κατάσταση.
Αμέτρητα προγράμματα έρχονται για να μας ξεγελάσουν με μια προσωρινή και ελάχιστη ανακούφιση σαρώνοντας τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς. Όλα λειτουργούν ως άλλοθι για να καθορίζουν οι εργοδότες τους όρους εργασίας όπως θέλουν, χωρίς καμία δέσμευση για να θησαυρίζουν.
Δεν πρέπει να αποδεχτούμε να σπρώχνονται εκατομμύρια ευρώ στα χέρια των εργοδοτών, να ανακυκλώνουμε τη φτώχεια μας μέσα από τα διάφορα προγράμματα που προσφέρουν λίγους μήνες δουλειάς και με μεροκάματα πείνας.
Να μην αποδεχτούμε το επίδομα ανεργίας να μετατρέπεται μέσω προγραμμάτων σε επιδότηση στους εργοδότες και να τους χαρίζει τζάμπα εργάτες και φτηνή εργασία.
Ουσιαστική προστασία των ανέργων ΤΩΡΑ!

·         Κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
·         Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ.
·         Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
·         Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης 
Να μη ζήσουμε σε καθεστώς σκλαβιάς!
Η ανεργία δεν αφορά μόνο τους ανέργους. Αφορά συνολικά τους εργαζόμενους. Στην πλειοψηφία των εργατικών λαϊκών οικογενειών υπάρχουν άνεργοι αλλά και όσοι έχουν εξασφαλίσει ένα κουτσουρεμένο μεροκάματο σήμερα κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο ανά πάσα στιγμή. Αφορά αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς αγρότες που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική με τις ίδιες συνέπειες στην ζωή τους όπως των εργαζομένων. Αφορά και τους συνταξιούχους που με την πενιχρή τους σύνταξη βοηθάνε τα άνεργα παιδιά τους.
Η ανεργία δε μπορεί να είναι το μέλλον μας!
Θέλουν τους εργάτες σκλάβους, για να φέρουν την ανάπτυξη και να αυγατίζουν τα κέρδη τους!
Το λαϊκό εισόδημα συνεχώς στην πρέσα!
Η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, η διάλυση των συλλογικών συμβάσεων είναι ο κεντρικός δρόμος του κεφαλαίου για  την έξοδο από την κρίση.
Οι ατομικές συμβάσεις πρέπει να αποκρουστούν. Να μην γίνουν η κύρια εργασιακή σχέση. Μέσω αυτών προωθείται η διάσπαση των εργαζομένων, το ξεμονάχιασμα τους. Κάθε εργαζόμενος θα βρίσκεται εκτεθειμένος στις ορέξεις της εργοδοσίας που με αποκλειστικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας θα φοβίζει, θα εκβιάζει με μισθούς ξεροκόμματα, θα απολύει ελεύθερα, δε θα αποζημιώνει, θα τσακίζει επιδόματα και δικαιώματα.
Η στρατηγική του κεφαλαίου δεν ξεχωρίζει κλάδους, δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Σε κάθε φάση και χρονική περίοδο περνάει ή κρατάει μέτρα για τη συνέχεια ανάλογα με τη αντίσταση που συναντά ή τους ευρύτερους σχεδιασμούς που υπάρχουν.
Αυτή η στρατηγική καθορίζει και την απάντηση της εργατικής τάξης σήμερα και στο μέλλον. Δεν υπάρχει περιθώριο για αναμονή! Η επίθεση πρέπει να αναχαιτιστεί από σήμερα, να υπάρξουν επιθετικοί αγώνες και αιτήματα σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς. Οι εργαζόμενοι μαζί με όσους δεινοπαθούν από την πολιτική των μονοπωλίων πρέπει να αντιτάξουν το δικό τους σχεδιασμό απέναντι στη στρατηγική του κεφαλαίου έχοντας ως άξονα τις ανάγκες της εργατικής-λαϊκής οικογένειας για μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, για δωρεάν υγεία, παιδεία και καθολική ασφάλιση.
Επιβάλλουν πολύχρονο εργασιακό Μεσαίωνα!
Δεν έχουμε άλλη επιλογή
Να μην παραιτηθούμε από τους σταθερούς όρους εργασίας, από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Αυξήσεις εδώ και τώρα στους μισθούς, στα μεροκάματα, στις συντάξεις.
Να πάρουμε τη ζωή μας, το μέλλον στα χέρια μας.
·         Εδώ και τώρα ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης με επαναφορά στα 751 ευρώ βασικό μισθό για όλους, ως βάση για αυξήσεις.
·         Να καταργηθεί το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ.
·         Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
·         Να βάλουμε τέρμα στη σύγχρονη γκιλοτίνα των ατομικών συμβάσεων.
·         Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νομοί.
·         Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις
·           Όχι στον ΕΝΦΙΑ και τη φοροληστεία  
Το γκρέμισμα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος είναι ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ!
Το ασφαλιστικό, η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, οι συντάξεις αφορούν όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους. Κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση προχωράνε βήμα βήμα την συντριβή και τη διάλυση της σύνταξης, την καταστροφή της όποιας κοινωνικής δομής υπήρχε.
Στόχος των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των επιχειρηματιών και του κράτους τους είναι να απαλλαγούν από το δήθεν κόστος της κοινωνικής ασφάλισης, από την όποια υποχρέωση έχουν απέναντι στους μοναδικούς παραγωγούς του πλούτου, τους εργαζόμενους και τους απόμαχους της δουλειάς.
Να μην επιτρέψουμε να γκρεμίσουν το όποιο ασφαλιστικό δικαίωμα απέμεινε! Να μην επιτρέψουμε τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα να παραδοθούν στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων, των εμπόρων της υγείας. Να μην επιτρέψουμε να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές οι επιχειρήσεις και να τα πληρώνουν όλα οι εργαζόμενοι.

Κανένας δεν πρόκειται να μείνει ανέγγιχτος από τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για νέο πετσόκομμα των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, την αύξηση των ορίων ηλικίας, τις παραπέρα περικοπές των παροχών στην υγεία, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και των επιδομάτων που έχουν απομείνει για τους άνεργους, τα ΑμΕΑ.
Μας θέλουν τελείως απροστάτευτους, φτηνούς και εκμεταλλεύσιμους, να μας χρησιμοποιούν όπως και όποτε θέλουν προς όφελος της κερδοφορίας τους. Αυτή είναι η «ανάπτυξή» τους! Μια ανάπτυξη που δε χωράει τις δικές μας ανάγκες, ούτε τα στοιχειώδη δικαιώματά μας.
Μας θέλουν χωρίς συντάξεις, με τη μαγκούρα στη δουλειά!
Να μην το επιτρέψουμε!
Εδώ και τώρα:
·          Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών
·          Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία.
·         Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστικών νόμων που επηρεάζουν την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις.
·          Κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ.
·          Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος.
Είναι ώρα ατομικής και συλλογικής ευθύνης!
Εργαζόμενε, άνεργε, νέα-νέε
Η ανάπτυξη που προσδοκούν προϋποθέτει την εξαθλίωση και την ανέχεια της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, τη δουλειά-σκλαβιά με μισθούς πείνας, τη δουλειά χωρίς δικαιώματα μέχρι τα βαθιά γεράματα. Απέναντι στην επίθεση κεφαλαίου και κυβέρνησης ο μόνος δρόμος είναι η οργάνωση του αγώνα, η αντίσταση στην επέκταση της ελαστικότητας και στη μείωση των μισθών, η κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, η υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων.
Να δυναμώσουμε την οργάνωσή μας παντού!
Σε κάθε τόπο δουλειάς, στις σχολές μαθητείας, στη γειτονιά.
Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα!  Να αποβάλλουμε από τα σωματεία μας τους ξεπουλημένους και συμβιβασμένους του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Θυμήσου! Οι κατακτήσεις στο παρελθόν έγιναν με αγώνες, με αίμα, με θυσίες.
 Από πάνω ποτέ και πουθενά δε δόθηκε τίποτα, από καμία κυβέρνηση. Υποχρεώθηκαν από τη λαϊκή πάλη.
Και τώρα μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει.
 Μην περιμένεις σωτήρες!
Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσουμε μια ζωή με δικαιώματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
                                                                                                                      Σεπτέμβρης 2014