ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Νοεμβρίου 2017
Aποφάσεις Ασφαλιστικών και
διεκδικήσεις.
Συναδέλφισσες
– συνάδελφοι
Αναστάτωση
έχει προκαλέσει στο προσωπικό της εταιρείας η απόφαση του Δ.Σ. της ΕΥΔΑΠ, να
σταματήσει τις περικοπές που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 31 του
Ν.4024/11 στους εργαζόμενους που κέρδισαν τα σχετικά ασφαλιστικά μέτρα, με
συνέπεια την άνοδο του «μέσου μισθολογικού κόστους» και τη μετακύλιση του σε
όλο το υπόλοιπο προσωπικό όπως άλλωστε προβλέπει και το σχετικό άρθρο της ΣΣΕ
του ’12 που υπέγραψαν οι τότε ενιαίες ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ (και που σήμερα είναι
εκλεγμένοι στην ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ με όλες τις παρατάξεις πλην της ΕΣΚ) και την
επικύρωσαν και με την ΣΣΕ του ’15.
Οι
εκλεγμένοι με την ΕΣΚ από την πρώτη στιγμή που μπήκε το ζήτημα των προσφυγών
στη δικαιοσύνη κατά των περικοπών είχαμε τοποθετηθεί και στο ΔΣ της ΟΜΕ αλλά
και εγγράφως στο εξώδικο που έστειλε η ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ πως: «δεν είμαστε αντίθετοι σε
οποιαδήποτε μορφή διεκδίκησης αρκεί να μη γίνεται τροχοπέδη στην οργάνωση των
αγώνων».
Στη
σχετική συζήτηση ζητήσαμε από τα μέλη του ΔΣ να καλέσουμε όλους τους
εργαζόμενους σε μια μεγάλη σύσκεψη, να τους εξηγήσουμε πως έχουν τα πράγματα
(ν. 4024 ,υπογραφή ΣΣΕ ’12 με όρο περικοπών) και να αποφασίσουν οι ίδιοι οι
εργαζόμενοι με ποιες μορφές πάλης θα διεκδικήσουμε πίσω τους κλεμμένους μισθούς
μας.
Αρνήθηκαν
και ψήφισαν να προχωρήσουν σε δικαστικές προσφυγές τα μέλη του ΔΣ της ΟΜΕ και
από 2 μέλη των προεδρείων των σωματείων (πιλοτικά είπαν).
Τους επισημάναμε τους
κινδύνους να έχουμε διαφορετικές αποφάσεις για τους εργαζόμενους και πως με
βάση και την ΣΣΕ ακόμα και οι κερδισμένοι μπορεί να βγουν χαμένοι και καταψηφίσαμε
(η ΕΣΚ μόνο)τη μεθόδευση και προφανώς οι
τρείς εκλεγμένοι μας στην ΟΜΕ καθώς και ο Πρόεδρος και ο Αν. Γεν. Γραμματέας
του Συλλόγου προσωπικού (εκλεγμένοι με την ΕΣΚ τότε) δεν πήραμε μέρος στις αγωγές(τακτικές και ασφαλιστικά) παρ’ όλο
του ότι πληρώθηκαν από το ταμείο της Ομοσπονδίας.
Από
τη στιγμή που βγήκε η απόφαση των ασφαλιστικών (και για την οποία πανηγύριζαν
και με ανακοίνωση τότε ότι έφεραν ρήγμα στα μνημόνια) ζητήσαμε να γίνει
ανάκτηση των απωλειών για όλο το προσωπικό με αντίστοιχο όρο, μέσω της ΣΣΕ έστω
και σε βάθος τριετίας.
Αντί
αυτού επέλεξαν να πάρουν ένα χιλιάρικο και να παραιτηθούν της διεκδίκησης
(εκτός από τρείς που επέλεξαν να διεκδικήσουν για τον εαυτό τους την ποινική
ρήτρα) και να υπογράψουν ΣΣΕ του ’15 που επιβεβαίωνε τις περικοπές.
Πλέον
με τις τελευταίες εξελίξεις και ανεξάρτητα αν τις δύο αποφάσεις τις προκάλεσαν
οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ή η διοίκηση δηλώνουμε
πως:
Οποιαδήποτε
διεκδίκηση εργαζομένων που έχει κερδηθεί από την εργοδοσία είναι δίκαιη και
πρέπει να διεκδικούμε την υλοποίηση της.
Ειδικά όμως για την
απόφαση που αφορά εκλεγμένους συνδικαλιστές επειδή η δικαστική της διεκδίκηση ξεκίνησε με την
προϋπόθεση να γίνει «πιλότος» για την επαναφορά των μισθών μας στο επίπεδο προ
των περικοπών ζητάμε:
Να υπάρξει λύση που να
περιλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους εξίσου σ’ αυτή(και όχι φιλοδώρημα).
Να
γίνει όρος της ΣΣΕ ούτος ώστε έστω και σε βάθος τριετίας να γίνει ανάκτηση των
απωλειών όλου του προσωπικού
(να χρησιμοποιηθούν για αυτό και οι αντίστοιχες δικαστικές αποφάσεις καθώς και
όλες οι πιθανές μορφές δράσης και διεκδίκησης).
Συνάδελφοι,
αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα που εμείς
θέλουμε και ικανοποιούν τις ανάγκες τις δικές μας και των παιδιών μας δεν θα
μας τα χαρίσουν οι διοικήσεις μετά από ανακοινώσεις με «ευχαριστίες» της ΟΜΕ και των σωματείων,
εμείς θα τα διεκδικήσουμε με τους αγώνες μας και θα τα πάρουμε.
ΥΓ1. Η πρόταση που μεθόδευσαν και έφεραν στο
τελευταίο ΔΣ της ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ οι παρατάξεις της πλειοψηφίας (που φαίνεται πως ήταν
σε συνεργασία με την διοίκηση μιας και ζήτησαν εκβιαστικά να την ψηφίσουμε και
να πάει στο ΔΣ της ΕΥΔΑΠ ΑΕ που συνεδρίαζε αμέσως μετά) ήταν μια πρόταση
εκφυλισμού της απόφασης, όπου «οι δικαιωμένοι» συνδικαλιστές θα έβαζαν στην
τσέπη τα σίγουρα λεφτά της ποινικής ρήτρας αντί των περικομμένων μισθών που
δήθεν πιλοτικά διεκδικούσαν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι θα παίρναμε «κοινωνικό
μέρισμα» ούτως ώστε να χρυσώσουν το χάπι.
Να μη διανοηθούν να την ξαναφέρουν γιατί οι εργαζόμενοι τους έχουμε
καταλάβει.
ΥΓ2. Το ζήτημα των μισθολογικών προαγωγών
που «ανακάλυψαν» ύστερα από πέντε χρόνια έχει άμεση σχέση με τα παραπάνω και
τον τρόπο που λειτουργούν οι περικοπές (μέσο μισθολογικό κόστος) και για αυτό
το αίτημα και η στιγμή που επιλέγεται (μετά την κατακραυγή των εργαζομένων και
ενόψει της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης) είναι αποπροσανατολιστικό, βάζει για άλλη
μια φορά στην αναμονή τους εργαζόμενους, δίνει χρόνο στη διοίκηση και στην
κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να προχωρήσουν τους σχεδιασμούς τους(περαιτέρω
ιδιωτικοποίηση, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ομαδικές απολύσεις).
