Η
υπογραφή συμπληρωματικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στην ΕΥΔΑΠ έχει
γίνει αντικείμενο αξιοποίησης στην κατεύθυνση ενίσχυσης του φιλολαϊκού
προφίλ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. με συνέντευξη του διευθύνοντα
συμβούλου της ΕΥΔΑΠ ΑΕ στην ΕΡΤ). Εχουν υπάρξει και δημοσιεύματα στον
Τύπο που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα, με άρθρα που αναπαράγουν ή
στηρίζονται στο δελτίο Τύπου που έβγαλε η ομοσπονδία των εργαζομένων
(ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ), μετά την υπογραφή της συμπληρωματικής ΣΣΕ.
Τι ισχύει:
Από το 2012 έως και το 2018, στο μόνιμο προσωπικό της ΕΥΔΑΠ είχε επιβληθεί πλαφόν στις αποδοχές του με το νόμο 4024/11. Σύμφωνα με αυτό, οι αποδοχές του προσωπικού δεν γινόταν να υπερβούν το 65% των αποδοχών στις 31/12/2009. Αυτόν το νόμο, που επέφερε μειώσεις 35% στο μισθό των εργαζομένων, τον έκανε αποδεκτό ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) με το πέρασμά του στις μετέπειτα ΣΣΕ.
Με
την κύρια ΣΣΕ αλλά και μέσω της συμπληρωματικής ΣΣΕ, διοίκηση και
εργοδοτικός συνδικαλισμός, κατάφεραν να παρατείνουν για τρία ακόμα
χρόνια το μεγαλύτερο μέρος των περικοπών του ν. 4024/11, ενώ αυτός έπαψε
να υπάρχει. Διατήρησε δηλαδή πετσοκομμένους τους μισθούς και άλλες
αντεργατικές ρυθμίσεις που αφορούν την ασφάλιση και τους όρους δουλειάς
των εργαζομένων, διατηρώντας ταυτόχρονα την κερδοφορία της εταιρείας στα
ύψη και εξασφαλίζοντας «εργασιακή ειρήνη» για να προχωρήσει πιο εύκολα
το σχέδιο περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, που προωθεί η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Αντίθετα, η επιστροφή περικομμένων αποδοχών θα έφτανε το 50% περίπου με τη λήξη του ν. 4024/11.
Μια αύξηση της τάξης του 3% ή ακόμα και του 5% θα εξανεμιστεί πολύ γρήγορα.
Εχει φροντίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με τα χαράτσια και τη φοροληστεία, με τη νέα μείωση του αφορολόγητου που θα έρθει την επόμενη χρονιά.
Στην πραγματικότητα, με την υπογραφή αυτής της ΣΣΕ είδαμε να ξεδιπλώνεται αυτούσια η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζεται στη λογική «σου παίρνω 10 και σου επιστρέφω το 1» και η οποία αξιοποιείται από τα στελέχη του για να δημιουργήσουν ένα φιλολαϊκό προφίλ στην κυβέρνησή τους.
Από αυτήν
τη ΣΣΕ μένουν «απ' έξω» πολλές εκατοντάδες εργαζομένων που
απασχολούνται στην ΕΥΔΑΠ με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Είναι
χαρακτηριστικό πως και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός
αρνείται να τους γράψει στα μητρώα των συλλόγων, αφήνοντάς τους μόνους
απέναντι στα νύχια της εργοδοσίας.
Σε ό,τι αφορά τους υδρονομείς, έχουν κερδίσει δικαστικές αποφάσεις, μεταξύ αυτών και ομόφωνη της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για μονιμοποίηση. Παρ' όλα αυτά, η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ το αρνείται.
Το επιχείρημα της ΟΜΕ, πως με αυτήν τη ΣΣΕ ανοίγει ο δρόμος για να διεκδικήσουν πάλι όσα έχασαν οι εργαζόμενοι, προσπαθεί να θολώσει την πραγματικότητα. Είναι γνωστό πως το υπερταμείο έχει ανοίξει διαγωνισμό για τη σύσταση του νέου ΔΣ της ΕΥΔΑΠ, όπου θα έχει και την πλειοψηφία. Είναι τουλάχιστον απάτη να υποστηρίζει κάποιος πως θα μπορέσει να διεκδικήσει απώλειες, με το υπερταμείο ή όποιο άλλο επιχειρηματικό σχήμα να κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών.
Οι
εργαζόμενοι θα πρέπει να βγάλουν τα κατάλληλα συμπεράσματα. Να
καταδικάσουν σύσσωμο τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό (ΠΑΣΚΕ -
ΔΑΚΕ - ΑΚΕ - «Συμμαχία») και το ΣΕΚΕ-Σ (ΛΑΕ), που στήριξε τη
συμπληρωματική ΣΣΕ προωθώντας τη λογική του «μικρότερου κακού».
Τις
δυνάμεις που τα 6 προηγούμενα χρόνια υπέγραφαν μειώσεις αποδοχών 35%,
που έβαλαν πλάτη και υπογραφή να διατηρηθούν για ακόμα τρία.
Που όλα
αυτά τα χρόνια αποδέχτηκαν χωρίς καμία αντίδραση την απώλεια εργασιακών
δικαιωμάτων και στηρίζουν την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ, που προσπαθεί με νόθες
διαδικασίες και τη συμβολή φουσκωτών ή αστυνομίας να διατηρήσει τις
καρέκλες, για να χειραγωγεί το κίνημα και να το οδηγεί από ήττα σε ήττα.
Ολα αυτά τα χρόνια στηρίζαμε πρωτοβουλίες και αγώνες που είχαν στο επίκεντρό τους τις σύγχρονες ανάγκες όλων των εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ.
Ενάντια στις μειώσεις μισθών, στην εντατικοποίηση της εργασίας και στις πολλαπλές μορφές απασχόλησης.
Κρατήσαμε ψηλά στη σημαία των διεκδικήσεων το σύνθημα για «κάλυψη όλων των απωλειών», όταν όλες οι άλλες δυνάμεις προσκύναγαν τον «ρεαλισμό» του κεφαλαίου.
Οπου υπάρχουν
αυξήσεις στους μισθούς, εμπόδια στην εργοδοτική ασυδοσία, κοινή δράση
των εργαζομένων ανεξαρτήτου εργασιακής σχέσης, βρίσκεται πρώτα και κύρια
η σφραγίδα της δράσης των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και των αγώνων των
εργαζομένων.
Δε θα επιτρέψουμε στην εργοδοσία και την κυβέρνηση να
ψαρέψουν σε θολά νερά.
Τώρα χρειάζεται οργάνωση και αγώνας για την
ουσιαστική κάλυψη όλων των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων
αναγκών μας.