Συγκέντρωση στις 27 Σεπτέμβρη ενάντια στο έγκλημα στο Σαρωνικό και την κυβερνητική πολιτική που το επέτρεψε

Συγκέντρωση την Τετάρτη 27 Σεπτέμβρη στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Κανάρη (Πασαλιμάνι) στον Πειραιά διοργανώνει το ΠΑΜΕ ενάντια στο έγκλημα στο Σαρωνικό και την κυβερνητική πολιτική που το επέτρεψε.
Καλεί τα συνδικάτα της Αθήνας και του Πειραιά σε μαζική συμμετοχή, τονίζοντας πως «η ανάπτυξή τους γεννά φτώχεια, ανεργία, μόλυνση. Άμεσα μέτρα για τον καθαρισμό του Σαρωνικού - Άμεσα μέτρα για την αποζημίωση αυτών που πλήγηκαν».

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι,

Καταγγέλλουμε το έγκλημα στο Σαρωνικό που δημιουργήθηκε από το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου "ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ". Είναι σοβαρές οι επιπτώσεις στη ζωή της εργατικής τάξης και του λαού. Χιλιόμετρα ακτής και πυθμένα έχουν υποστεί ήδη τεράστια οικολογική καταστροφή εξαιτίας της πετρελαιοκηλίδας που προκλήθηκε, με ανυπολόγιστες ζημιές, με μακροχρόνιες επιπτώσεις στη διατροφική αλυσίδα και θα χρειαστούν πολλά χρόνια ώστε οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι στην περιοχή να μπορούν να απολαμβάνουν και πάλι την θάλασσα καθαρή. Πολλοί μικροεπαγγελματίες της εστίασης και του τουρισμού - αυτοαπασχολούμενοι ψαράδες έπαθαν ζημιά.

Για το έγκλημα στο Σαρωνικό υπάρχει ένοχος: Είναι οι εφοπλιστές και η κυβέρνησή τους.

Τα μεγάλα λόγια για τον Πειραιά που θα γίνει “πύλη εισόδου”, “παγκόσμιος κόμβος” τα πήρε το μαζούτ και το πετρέλαιο στη θάλασσα. Επιβεβαιώνεται ότι τα μεγάλα καπιταλιστικά σχέδια, η ανάπτυξη του κεφαλαίου δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού.
Υπέργηρα και ακατάλληλα πλοία, που μπορούν να γίνουν νεκροταφεία για ναυτεργάτες και επιβάτες, ανύπαρκτες υποδομές για πρόληψη και αποφυγή καταστροφών, έρχονται δίπλα στη διάλυση των ΣΣΕ, στη διάλυση του εργάσιμου χρόνου, στο ξεθεμελίωμα δικαιωμάτων, στην καταστολή.

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που συνεχίζουν την πολιτική σύμφωνα με την οποία όλα υποτάσσονται στο κέρδος, περιφρονώντας επιδεικτικά τους κανόνες ασφαλείας και αξιοπλοΐας των πλοίων, την ανάγκη για πρόσβαση του λαού στη θάλασσα. Η πολιτική τους εξυπηρετεί τους εφοπλιστές, το μεγάλο κεφάλαιο, που συνεχίζει να κερδοφορεί σε βάρος μας, χωρίς να υπολογίζει ανθρώπινες ζωές και περιβάλλον. Δίνουν άδεις αξιοπλοΐας σε σαπάκια, δεν κάνουν ελέγχους στους χώρους δουλειάς, με αποτέλεσμα να μην τηρούνται στοιχειώδεις κανόνες, όπως το γεγονός ότι στο πλοίο που ναυάγησε υπήρχαν μόνο 2 ναυτεργάτες.
Το γεγονός ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν αντιμετώπισε τη ρύπανση επιβεβαιώνει ότι οι ανάγκες του λαού για προστασία από τέτοια φαινόμενα, δεν χωράνε στις επιδιώξεις του κεφαλαίου για κερδοφορία.
Ο κρατικός προϋπολογισμός, που απλόχερα δίνει δισ. ευρώ στο κεφάλαιο, είναι ιδιαίτερα φειδωλός όσον αφορά τις λαϊκές ανάγκες (σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές στην Υγεία - στην Παιδεία, στην προστασία του περιβάλλοντος κλπ.). Δεν είναι τυχαίο ότι και ο ελλιπής εξοπλισμός του Λιμενικού δεν δούλευε ολόκληρος για να αντιμετωπίσει την καταστροφή.
Η βύθιση του δεξαμενόπλοιου φέρνει στις μνήμες τις μεγάλες περιβαλλοντικές καταστροφές που έχει η εξόρυξη πετρελαίου και η μεταφορά του, όταν αυτή γίνεται με γνώμονα το κέρδος, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εξέδρα άντλησης πετρελαίου της BP, στον κόλπο του Μεξικού, που οδήγησε σε μια καταστροφή τεράστιας κλίμακας, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις σε εκατομμύρια εργαζόμενους, στην τοπική οικονομία, στο περιβάλλον.
Το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου αποδεικνύει πως το κίνητρο του κέρδους δεν μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζόμενων, την προστασία του περιβάλλοντος. Ας σκεφτεί ο καθένας την έκταση και τις επιπτώσεις μιας καταστροφής σε μια εξέδρα άντλησης πετρελαίου π.χ. δυτικά της Πελοποννήσου ή νότια της Κρήτης. 

Γι’ αυτό το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για παραχώρηση της εξόρυξης των εγχώριων υδρογονανθράκων σε πολυεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους.
Η ρύπανση αυτή πρέπει να κινητοποιήσει αμέσως το λαό.

Καμιά επανάπαυση. Η προστασία του περιβάλλοντος, που συνδέεται με τη ζωή της εργατικής τάξης και του λαού, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας.
Η διεκδίκηση μέτρων πρόληψης, η ασφάλεια στους χώρους δουλειάς και τα καράβια, η διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης για όσους έχουν πληγεί από την καταστροφή είναι υπόθεση όλων μας.
Τα μέτρα της κυβέρνησης είναι μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Μετά το ναυάγιο η κυβέρνηση αποφάσισε αντί να αυστηροποιήσει τους κρατικούς ελέγχους για την αξιοπλοΐα των πλοίων, να αναθέσει αυτή τη δουλειά στους ίδιους τους εφοπλιστές. Οι ίδιοι οι εφοπλιστές θα ελέγχουν τον εαυτό τους μέσα από ιδιωτικούς νηογνώμονες. Έχουμε πικρή πείρα από τέτοιες καταστάσεις. Ταυτόχρονα στηρίζει τους εφοπλιστές στην επιδίωξή τους για μείωση της οργανικής σύνθεσης των πλοίων, στο τσάκισμα των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, στην εντατικοποίηση της δουλειάς στα καράβια. Αυτά συνθέτουν ένα επικίνδυνο μείγμα, που μέσα του γεννιούνται οι προϋποθέσεις για νέα εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση του κεφαλαίου, παρά τα προπαγανδιστικά κόλπα που κατά καιρούς χρησιμοποιεί.

Καλούμε τους εργαζόμενους και το λαό:

• Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την άμεση αντιμετώπιση της ρύπανσης. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία να αναλάβει το κόστος, έτσι ώστε να μη μετακυλιστεί στο λαό.
• Πάλη για σταθερή δουλειά με δικαιώματα στους ναυτεργάτες, όπως και σε όλους τους κλάδους.
• Να αντισταθούμε στα αναπτυξιακά σχέδια κυβέρνησης και άρχουσας τάξης, που θυσιάζουν την υγεία, το περιβάλλον και γενικότερα τα δικαιώματα των εργαζομένων στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, να παλέψουμε για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, αυτόν που θα βάζει στο επίκεντρο τις ανάγκες μας και όχι το κέρδος.

Καλούμε τα συνδικάτα της Αθήνας και του Πειραιά σε συγκέντρωση ενάντια στο έγκλημα στο Σαρωνικό και την κυβερνητική πολιτική που το επέτρεψε την Τετάρτη 27 Σεπτέμβρη και ώρα 18.30 στην πλατεία Κανάρη (Πασαλιμάνι) στον Πειραιά».

Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ

Διεκδικούμε:

• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, κάλυψη των απωλειών, των στοιχειωδών βασικών αναγκών
• Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
• Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων

Χτίζουμε μαχητικό, ταξικό, εργατικό - λαϊκό τείχος αντίστασης, για να μην περάσουν οι νέες απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που προστίθενται στα προηγούμενα βάρβαρα μέτρα, για την κάλυψη των απωλειών που είχαμε σε εισόδημα και δικαιώματα.
Αγωνιζόμαστε για τη μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, για ρήξη με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αγωνιζόμαστε για:

• Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα.
• Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και των ενώσεων προσώπων.
• Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται με μισθό κάτω από 751 ευρώ.
• Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας.
• Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.
• Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων.
• Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, ενάντια στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με την ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, ενάντια στην αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.
• Οχι στις αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία των συνδικάτων, την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζομένων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
• Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους εκτός συνόρων. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Εξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.

1. Για τους μισθούς

• Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ.
• Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
• Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
• Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
• Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα στο Δημόσιο, με αυξήσεις στους μισθούς, κάλυψη των απωλειών, επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
• Αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου. Οι εργοδότες που δεν καταβάλλουν τα δεδουλευμένα να τιμωρούνται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Η εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων να γίνεται με τη διαδικασία του αυτόφωρου.

2. Για τη φορολογία και τα χρέη

• Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.
• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.
• Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
• Να εκπίπτουν από τη φορολόγηση και οι δαπάνες Υγείας, ΔΕΗ, θέρμανση, νερό, τηλέφωνο.
• Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.

3. Αμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους

• Αμεση κάλυψη και επιδότηση όλων των ανέργων για όσο διαρκεί η ανεργία.
• Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% των 751 ευρώ του κατώτατου μισθού.
• Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
• Σε περιπτώσεις πτώχευσης, να προηγούνται οι εργαζόμενοι και τα ασφαλιστικά ταμεία σε σχέση με τις τράπεζες, τους πιστωτές και προμηθευτές.
• Οσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε άνεργους, απλήρωτους εργαζόμενους. Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.
• Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων (ν.3899/2010, ν.4093/2012).

4. Για την Κοινωνική Ασφάλιση

• Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων, που μειώνουν συντάξεις και παροχές.
• Αμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες, όπως αναπηρίας, χηρείας. Να μην περάσει η νέα σφαγή στα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει.
• Κατώτερη κύρια σύνταξη 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% της ΕΓΣΣΕ των 751 ευρώ.
• Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατάργηση της ιδιωτικής και κρατικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
• Να πληρώσουν το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία για τα ελλείμματα στα Ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και των απωλειών από το κούρεμα (PSI), με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
• Πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Αμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων στον κλάδο Υγείας.
• Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις έκδοσης και απονομής των συντάξεων. Να υπάρχει άμεση έκδοση προσωρινής σύνταξης μέχρι να εγκριθεί η τελική.
• Αμεση απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο». Κατάργηση κάθε διάταξης για μεταφορά ή τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
• Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, τα 55 και τα 50 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
• Να επανέλθουν στα Βαρέα - Ανθυγιεινά τα επαγγέλματα που αποχαρακτηρίστηκαν (εκτός όσων έχουν εκλείψει). Να διευρυνθεί ο θεσμός των ΒΑΕ.

5. Για την Παιδεία

• Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Ενα σχολείο για όλα τα παιδιά που θα μορφώνει, δεν θα εξοντώνει και θα διδάσκει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια.
• Προσλήψεις μόνιμων, πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων, για να καλυφθούν όλες οι ελλείψεις.
• Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές, σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες.
• Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη λειτουργία των σχολείων, για υλικά, αναλώσιμα κ.ά.
• Αμεση έναρξη της πρόσθετης διδακτικής στήριξης και ενισχυτικής διδασκαλίας σε Λύκειο και Γυμνάσιο.
• Πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές και πληρωμή στο ύψος του κατωτάτου μισθού (751 ευρώ).

6. Για την Υγεία του λαού

• Ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση, που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Κάλυψη όλων των απαιτούμενων ειδικοτήτων εργασίας με σχέσεις μόνιμης εργασίας. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλες οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων να περάσουν στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, με χρηματοδότηση 100%.
• Αμεσα να ανανεωθούν τα βιβλιάρια του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων των ανέργων, των ΑμεΑ, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να καλυφθούν όλες οι αναγκαίες ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις από τις κρατικές υπηρεσίες, χωρίς τον παραμικρό περιορισμό.
• Να γίνουν χιλιάδες προσλήψεις, να λειτουργήσουν Κέντρα Υγείας, Κέντρα Μάνας και Παιδιού, κλινικές νοσοκομείων, όσες υποδομές έκλεισαν λόγω περικοπών. Αμεσες προσλήψεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στο ΕΚΑΒ, στα ιδρύματα Πρόνοιας.
• Αποκλειστικά κρατικές δωρεάν υπηρεσίες και κέντρα για τις ανάγκες των ΑμεΑ και των υπερηλίκων.
• Κατάργηση των περικοπών και των πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, στα φάρμακα, στα εμβόλια, στις φυσικοθεραπείες και στις ιατρικές επισκέψεις. Να παρέχονται σε όλους δωρεάν, με χρηματοδότηση από το κράτος, με επιστημονικά και όχι με λογιστικά κριτήρια.

7. Για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς

• Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό σώμα γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφάλειας.
• Ουσιαστικό έλεγχο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη για τη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας και των κανονισμών για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
• Κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζόμενου από τον επαγγελματικό κίνδυνο.
• Αμεσα ουσιαστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφαλείας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων, για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, «μαύρη» εργασία, εργασία ανηλίκων κ.λπ.).
• Ιδρυση κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας, ενταγμένου αποκλειστικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ.

8. Προστασία της μητρότητας

• Επέκταση της άδειας κυήσεως και τοκετού σε όλες τις γυναίκες. Να είναι δύο μήνες πριν τον τοκετό και έξι μετά. Επιπλέον, ένα χρόνο γονική άδεια με αποδοχές στη μάνα ή τον πατέρα. Αδειες στο ζευγάρι για ασθένεια ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία, ή ανάπηρα παιδιά.
• Επίδομα τοκετού 1.000 ευρώ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, προερχόμενο από το κράτος. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΙΥΑ) και τοκετού από το κράτος.
• Μέτρα υγείας κι ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες. Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες έγκυες, λεχώνες, θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία, μειωμένα ωράρια, εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, απαγόρευση απόλυσης, κ.λπ.). Απαγόρευση νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία. Για ορισμένα επαγγέλματα όπου είναι αναγκαία η νυχτερινή εργασία, επέκταση της απαγόρευσης πέρα από τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών.
• Βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί δημόσιοι και δωρεάν για όλα τα παιδιά, Ελλήνων και μεταναστών. Κατάργηση των τροφείων. Κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών κατά τις απογευματινές ώρες και τις αργίες, με εξειδικευμένο προσωπικό.

9. Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα

• Οχι στις αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία των συνδικάτων, την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζομένων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
• Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των νόμων που τις προωθούν και τις ενισχύουν.
• Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.
• Πρακτική άσκηση των σπουδαστών, με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης και το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης.

10. Για τις ιδιωτικοποιήσεις

• Πάλη ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης, έμμεσης ή άμεσης. Διεκδίκηση μείωσης των τιμών χρήσης ηλεκτρικού, πετρελαίου, φυσικού αέριου, νερού για την κατανάλωση των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, για τους αγρότες.
• Ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της «απελευθέρωσης» στρατηγικών τομέων της οικονομίας (Ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, ύδρευση). Αποκλειστικά κρατικοί ενιαίοι φορείς, που ως λαϊκή περιουσία θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.

Μπροστά στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ.

 Με τη σημαία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών

Φράσεις όπως «επιστροφή στην κανονικότητα», «υγιής επιχειρηματικότητα» και «δίκαιη ανάπτυξη» επανήλθαν ορμητικά στο λεξιλόγιο της κυβέρνησης τη βδομάδα που μας πέρασε, με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην επιχείρηση «Παπαστράτος».

Στην πραγματικότητα, η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στους εργαζόμενους και στα στελέχη της επιχείρησης αποτέλεσε μια «πρόβα τζενεράλε» για τα εγκαίνια της ΔΕΘ, το ερχόμενο Σάββατο 9 Σεπτέμβρη.

Εκεί, με ακροατήριο τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, ο πρωθυπουργός αναμένεται να κάνει απολογισμό της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης τον τελευταίο χρόνο, για να στηρίξει το κυβερνητικό «αφήγημα» «βγαίνουμε από την κρίση, με την κοινωνία όρθια».

Ως προς το πρώτο σκέλος, η κυβέρνηση μιλάει για «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία» από τους επιχειρηματικούς ομίλους και προβάλλει ως πειστήριο τις επενδύσεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα (ανάμεσα σ' αυτές και της συγκεκριμένης καπνοβιομηχανίας).
Ως προς το δεύτερο, προσπαθεί να σηκώσει κουρνιαχτό με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στις αρχές της βδομάδας στη Βουλή για τα Εργασιακά, για το οποίο ισχυρίζεται ότι βάζει τάχα φραγμούς στην εργοδοτική αυθαιρεσία, με αποσπασματικά μέτρα για την απλήρωτη, αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία.

Ο συνδυασμός των δύο, της βελτίωσης δηλαδή του «επιχειρηματικού κλίματος» μετά από 8 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης και 3 αντιλαϊκά μνημόνια και τα «μερεμέτια» στην εργατική νομοθεσία, που δεν αλλάζουν σε τίποτα τις ξεχαρβαλωμένες εργασιακές σχέσεις, προβάλλεται από την κυβέρνηση ως απόδειξη ότι μπορεί τάχα να υπάρξει «δίκαιη ανάπτυξη», που να διασφαλίζει την καπιταλιστική κερδοφορία και ταυτόχρονα τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Καταλογίζει μάλιστα στη ΝΔ ότι αδιαφορεί για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, η οποία απαντά ότι η ίδια είναι ο αυθεντικός εκπρόσωπος της πολιτικής των επενδύσεων και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τις εμποδίζει.
Ο καβγάς τους γίνεται για το ποιος μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει την καπιταλιστική ανάκαμψη, με μέτρα που απαντούν στις ανάγκες του κεφαλαίου, και όχι βέβαια να αποκαταστήσει μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, να ικανοποιήσει σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό, μπροστά στη ΔΕΘ, στήνουν το γνώριμο κάλπικο δίπολο της αντιπαράθεσης, που αναπαράγει ως «μονόδρομο» την αστική διαχείριση στις διάφορες εκδοχές της και καλλιεργεί κλίμα ανοχής στην πολιτική και στους στόχους του κεφαλαίου.

Ο λαός πληρώνει το μάρμαρο

Στην ομιλία του πρωθυπουργού δεν ήταν τυχαία η αναφορά που έκανε στη σημασία της 2ης «αξιολόγησης» για την «ανάκτηση της εμπιστοσύνης» των επενδυτών και των «αγορών» στην ελληνική οικονομία.
Θυμίζουμε ότι πέρα από τα δημοσιονομικά και τα άλλα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, η 2η «αξιολόγηση» περιελάμβανε επίσης την «προληπτική» νομοθέτηση φορολογικών και αντιασφαλιστικών μέτρων για μετά το 2019, ενώ συνοδεύτηκε και με διακηρύξεις για μελλοντική διευθέτηση του ελληνικού κρατικού χρέους, που επεκτείνει σε βάθος δεκαετιών τις δεσμεύσεις για «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσα συμφωνήθηκαν με τη 2η «αξιολόγηση» συνιστούν ένα 4ο μνημόνιο, στο οποίο προστίθεται η συμπληρωματική συμφωνία με το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του στο «πρόγραμμα», με τα δικά της αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα».
Πώς παρουσίασε όμως ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του τη συμφωνία για την ολοκλήρωση της 2ης «αξιολόγησης»; Καταρχήν, ανακοίνωσε ότι «το α' εξάμηνο του 2017, μόνο, είχαμε πάνω από 1 δισεκατομμύριο άμεσες ξένες επενδύσεις. Και το δίμηνο Ιουνίου - Ιουλίου είχαμε τριπλασιασμό, αμέσως μετά, δηλαδή, από την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης».
Στη συνέχεια είπε: «Η ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης και, κυρίως, η δέσμευση των εταίρων μας για έναν αλγόριθμο που κλειδώνει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (...) διαμορφώνουν μια προοπτική που εμάς μας ενδιαφέρει που την έχουν χαιρετίσει η πλειοψηφία των επενδυτών έξω από την Ελλάδα και μέσα στην Ελλάδα. Κι αυτό αποκρυσταλλώθηκε, πρώτα και κύρια, με την επιτυχή έξοδο της χώρας, μετά από αρκετά χρόνια, στις αγορές.
(...) Διαμορφώνονται, λοιπόν, σιγά σιγά, οι προϋποθέσεις για την επιστροφή σε σταθερούς, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Διαμορφώνονται οι προοπτικές ώστε να ξαναγίνει ένας ελκυστικός, επενδυτικός τόπος η Ελλάδα (...) για την οριστική έξοδο από αυτήν τη μακρόχρονη περιπέτεια που πέρασε ο τόπος τα επτά χρόνια της μνημονιακής επιτροπείας».
Επομένως, σύμφωνα με την κυβέρνηση, η 2η «αξιολόγηση», σε συνδυασμό με την υλοποίηση των συμφωνηθέντων από τα προηγούμενα μνημόνια, συνέβαλε στη διαμόρφωση καλύτερων όρων για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Τι συνέπειες είχε όμως για το λαό; Μείωση των νέων συντάξεων έως και 35%, διατήρηση των κατώτερων μισθών στα 586 και 511 ευρώ μεικτά, διεύρυνση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, ανελέητους φόρους και χαράτσια, πλειστηριασμούς και κατασχέσεις για χρέη στο Δημόσιο, ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, δημοσιονομικές περικοπές χωρίς τέλος, για να μπορεί το κράτος να αυξάνει τα προνόμια και να ενισχύει τα «αναπτυξιακά εργαλεία» για το κεφάλαιο.
Η παράθεση αυτών και μόνο, χωρίς να μπει κανείς στη συζήτηση για τα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει μαζί της η 3η «αξιολόγηση», επαληθεύει ότι οι επενδύσεις, για τις οποίες αντιδικούν κυβέρνηση και ΝΔ, γίνονται κυριολεκτικά στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Και ότι η ανάκαμψη για την οποία διαγκωνίζονται, είναι ασύμβατη με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που συνθλίβονται στα γρανάζια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Πρόκληση που πρέπει να απαντηθεί

Απ' αυτήν τη σκοπιά, μόνο αγανάκτηση πρέπει να αισθάνεται ο λαός όταν ακούει την κυβέρνηση να μιλάει για «δίκαιη ανάπτυξη», γιατί τέτοια στον καπιταλισμό δεν υπάρχει. Και είναι πραγματικά πρόκληση να λέει ο πρωθυπουργός στην ομιλία του ότι «δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μια προοπτική επισφαλούς εργασίας». Οτι «δεν μπορεί να συμβιβαστούμε με μια προοπτική μιζέριας, που θέλει τον εργαζόμενο διαρκώς σε επισφάλεια», ότι η κυβέρνηση θα δομήσει «ένα υγιές περιβάλλον εργασιακών σχέσεων και επιχειρηματικότητας στον τόπο». Δηλαδή, το «στοίχημα» για τους εργαζόμενους, αν θέλουν να γλιτώσουν από τη μιζέρια και την ανασφάλεια, είναι να ...«εξυγιανθεί» η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα!
Παρουσιάζουν την ένταση της εκμετάλλευσης και το ξεζούμισμα των εργαζομένων περίπου ως «παρέκκλιση» και συνέπεια «παράνομων» πράξεων από εκείνους τους εργοδότες που νοθεύουν τον ανταγωνισμό και αναζητούν το κέρδος «κάτω από το τραπέζι».

Θέλουν να κρύψουν ότι οι αντεργατικοί νόμοι της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι αυτοί που κατοχυρώνουν και προάγουν την πιο άγρια εκμετάλλευση. Και ότι οι νόμοι αυτοί δεν έχουν προσωρινό, αλλά μόνιμο χαρακτήρα. Οτι εμπλουτίζονται με καινούριες ρυθμίσεις και διατάξεις, όπως αυτές που πρόσθεσε η κυβέρνηση για τα δουλεμπορικά, την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και άλλα. Και ότι νομοσχέδια όπως αυτό που συζητιέται τώρα στη Βουλή δεν είναι παρά ο φερετζές της άγριας ταξικής πολιτικής τους, το «ξεκάρφωμα» για τα αντεργατικά μέτρα της 3ης «αξιολόγησης» που ξεκινάει σε λίγες μέρες.

Επομένως, στις 9 Σεπτέμβρη, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, κανένας εργαζόμενος, αυτοαπασχολούμενος και μικρομεσαίος αγρότης δεν πρέπει να δεχτεί να αποτελέσει «ακροατήριο» της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, δίπλα στους εκπροσώπους των εργοδοτικών φορέων, από τους οποίους ο πρωθυπουργός θα ζητήσει ανανέωση της εμπιστοσύνης, για να συνεχίσει η κυβέρνηση και να κλιμακώσει την αντιλαϊκή της πολιτική.

Ούτε βέβαια να γίνει ο λαός θεατής της προσπάθειας που κάνει η ΝΔ να πείσει το κεφάλαιο ότι είναι ικανότερη και πιο αποφασισμένη να διαχειριστεί τις υποθέσεις του, υπηρετώντας με συνέπεια το στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Η θέση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων είναι στο συλλαλητήριο στο οποίο καλεί εκείνη τη μέρα το ΠΑΜΕ, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους. Στην πάλη για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, κατάργηση των αντεργατικών νόμων και των μνημονίων, Συμβάσεις που να καλύπτουν τις απώλειες από τα χρόνια της κρίσης, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, πρωτοστατούν για να αποτελέσει το συλλαλητήριο εφαλτήριο για παραπέρα άνοδο των ταξικών αγώνων.
Να γίνουν ουσιαστικά βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης και στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, που θα αναμετριέται με τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων και την αντιλαϊκή πολιτική των κομμάτων τους, βάζοντας στο επίκεντρο της πάλης των εργαζομένων την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.