ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΤΡΟΪΚΑ

Αντιλαϊκή κλιμάκωση με επίκεντρο τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις

Η επόμενη φάση απαιτεί πολιτικές «που δεν αποσκοπούν μόνο σε δημοσιονομικά αποτελέσματα, αλλά και σε μείζονες μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν προς το καλύτερο τους θεσμούς, το DNA του κράτους και της οικονομίας»...

Με την παραπάνω φράση υποδέχτηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης, τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών (ΕΕ - ΔΝΤ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), τα οποία από την περασμένη βδομάδα βρίσκονται στην Αθήνα για το νέο κύκλο της διαβούλευσης με τη συγκυβέρνηση.

Μπαράζ από νέα μέτρα

Ηδη, το αντιλαϊκό τοπίο αρχίζει να ξεδιαλύνεται από τις συζητήσεις και τα παζάρια που είχαν την περασμένη βδομάδα η συγκυβέρνηση με την τρόικα.

Συγκεκριμένα:

1. Το θέμα των ομαδικών απολύσεων, σύμφωνα με τις κυβερνητικές πηγές, αποτελεί «ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση» και θα αξιολογηθεί στη συνέχεια, στο πλαίσιο της επόμενης διαβούλευσης που προγραμματίζεται για το Σεπτέμβρη. Είναι απόλυτα φανερό ότι δεν πρόκειται για μέτρο που αποσκοπεί σε «δημοσιονομικά αποτελέσματα», αλλά για πάγια απαίτηση πρώτα και κύρια της εγχώριας αστικής τάξης, αλλά και των μονοπωλίων άλλων χωρών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, γιατί διευκολύνει τη μείωση των καπιταλιστικών δαπανών για μισθούς και την ευελιξία στην απασχόληση, άρα αυξάνεται το περιθώριο κέρδους. Ταυτόχρονα, συγκαταλέγεται μαζί με πολλά άλλα σε αυτά που στοχεύουν στην «αλλαγή του DNA της οικονομίας» για την οποία κάνει λόγο ο υπουργός Οικονομικών.

2. Στις αντιλαϊκές προτεραιότητες βρίσκονται οι αντεργατικοί σχεδιασμοί για τις αλλαγές στη λειτουργία των συνδικάτων, με στόχο να μπουν επιπλέον εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση. Η κυβέρνηση μεθοδεύει η απεργία να αποφασίζεται από το 50% +1 των εργαζομένων που είναι γραμμένοι στα συνδικάτα και όχι από τις διοικήσεις ή τις Γενικές Συνελεύσεις. Επιπλέον, θα προβλέπεται περισσότερος χρόνος προειδοποίησης, ενώ παρέχεται και το δικαίωμα στην εργοδοσία να προχωρεί σε ανταπεργία («λοκ άουτ»). Σε αυτό το πλαίσιο, την περασμένη βδομάδα, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του «Εκόνομιστ» ο επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ευρώπη πρόταξε την επιτάχυνση του θεσμικού πλαισίου για τις «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας» και επίσης το «θεσμικό πλαίσιο για τις απεργίες». Το μέτρο θα συζητηθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.

3. Ξεκαθαρίζει και το ζήτημα γύρω από την υπόθεση του λεγόμενου «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», το οποίο μετά και την αρχική «πιλοτική εφαρμογή» του θα επεκταθεί σε όλες τις περιοχές της χώρας. Σε πρώτο πλάνο, προβάλλει η πολιτική διαχείρισης των ακραίων φαινομένων φτώχειας. Ταυτόχρονα, με το «κόλπο» του «ελάχιστου εισοδήματος» διαλύουν τα ήδη υπάρχοντα προνοιακά επιδόματα και όχι μόνο. Στην πραγματικότητα, το «ελάχιστο εισόδημα» θα αποτελέσει το «ταβάνι» για τα κάθε είδους προνοιακά επιδόματα, όπως το επίδομα ανεργίας, το λεγόμενο «κοινωνικό μέρισμα», το επίδομα αναπηρίας, πολύτεκνων λαϊκών νοικοκυριών, τα «κοινωνικά τιμολόγια» (ΔΕΗ), το επίδομα θέρμανσης, αναπηρίας, φοιτητικά επιδόματα κ. ά. Σύμφωνα με τη χαρακτηριστική «ενημέρωση» από την πλευρά της κυβέρνησης, τονίζεται ότι «δεν μπορεί κάποιος να πάρει το κατώτερο εγγυημένο εισόδημα και να παίρνει και όλα τα άλλα επιδόματα, όπως τα κοινωνικά τιμολόγια, το επίδομα θέρμανσης, τα φοιτητικά επιδόματα, τις μετεγγραφές για παιδιά με χαμηλόμισθους γονείς»...

Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι πασχίζουν να διαχειριστούν την κατάσταση ανθρώπων που ζουν στην ακραία φτώχεια, με τρικ ότι τους ανακουφίζουν. Για την αποτελεσματική εφαρμογή του μέτρου, μάλιστα, διαμορφώνεται ενιαίος μηχανισμός ελέγχου, καταγραφής και πληρωμών, στο πλαίσιο του υπουργείου Εργασίας. Διαφαίνεται επίσης ότι στην ίδια κατηγορία θα ενταχθεί και η κρατική «δαπάνη» για τη φαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων (προϋπολογισμού 100 εκατ. ευρώ το χρόνο).

4. Σχεδιάζονται μέτρα υποχρεωτικής ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης, σε σχετικά μεγάλου μεγέθους επιχειρήσεις, με περισσότερους από 100 εργαζόμενους, μέσω των λεγόμενων «Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης» (του λεγόμενου δεύτερου πυλώνα). Η συγκεκριμένη πρόταση έχει επεξεργαστεί από τον ΣΕΒ και απ' ό,τι φαίνεται βρίσκεται στο τραπέζι, ταυτόχρονα με άλλα μέτρα ενίσχυσης της «ανταποδοτικότητας» της Κοινωνικής Ασφάλισης!

5. Προωθείται η κατάργηση, από το 2015, των «εισφορών υπέρ τρίτων», οι οποίες αποτελούν πηγή εσόδων για ασφαλιστικά ταμεία.

Στα σκαριά είναι η μελέτη του ΚΕΠΕ που αφορά στην ενιαιοποίηση ασφαλιστικών ταμείων και διαδικασιών, εξέλιξη η οποία μαζί με τις άλλες προδιαγραφές του κεφαλαίου θα οδηγήσει σε νέες περικοπές.

6. Στα παζάρια με την τρόικα βρίσκονται και άλλα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, όπως:

-- Μειώσεις φόρων επί των εταιρικών κερδών.

-- Μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουν οι εργοδότες, σε συνέχεια αυτών που ήδη ψηφίστηκαν και εφαρμόζονται, σε μια εξέλιξη που θα πάει «πακέτο» με το «νέο Ασφαλιστικό» - καρμανιόλα για τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων.

-- Φορολογικές περικοπές στον τομέα Ενέργειας, ζήτημα που θέτουν επίμονα οι ντόπιοι βιομήχανοι.

Δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος συμφέρον (*)

«Αϊ λοιπόν θα σας πω κι ένα παραμύθι, για να ξεκουραστείτε! Μια φορά κι έναν καιρό οι κλέφτες της πρώτης πολιτείας του κόσμου, αφού πλουτήνανε αρκετά, αποφασίσανε να ταχτοποιήσουνε τη ζωή τους. Μπλοκάρανε το λοιπόν τους φτωχούς της πολιτείας κι αφού τους μαζώξανε στην πλατέα, τους είπανε:

“Ψηλά τα χέρια! Θέλουμε το καλό σας. Δε θα σας πάρουμε τα φκιάρια, τους κασμάδες, τα σκεπάρνια, τα δισάκια και τα ζεμπίλια σας με το ψωμοτύρι, τα τρύπια σας πουκάμισα με τις ψείρες και τις απάτωτες καλύβες σας, που κάνουνε νερά, σα βρέχει. Είσαστε λέφτεροι ! – ψηλά τα χέρια!

Λέφτεροι να ζείτε κατά το κέφι σας, να κερδίζετε, να κάνετε κομπόδεμα, να μεθάτε, να χορέβετε, να γεννοβολάτε και να πεθαίνετε. Εμείς θα σας μαθαίνουμε τις … αλήθειες! Θα σας δώσουμε πλούσια φαντασία κ’ αισθαντική καρδιά. Θα σας δώσουμε κι αθάνατη ψυχή. Κι όποιος από σας του γουστάρει, θα μπορεί να γράφει ποιήματα, να σκαρώνει θεωρίες και να δοξάζεται! Ο κυρίαρχος λαός θα σαστε εσείς! Εμείς μονάχα θα σας κουμαντάρουμε.

Θα φροντίζουμε για την ασφάλεια της ζωής, της τιμής και της περιουσίας σας – μ’ ένα λόγο για τη λεφτεριά σας. Σεις θα δουλέβετε, καταπώς θέλετε κι ό,τι θέλετε κι όποτε θέλετε. Εμείς θα σας δίνουμε δουλειά, φτάνει να βρίσκεται, και σεις θα μας δίνετε τα κόπια σας. Και για να μη θαρρέψετε πως σας αδικούμε, θα πλερώνουμε κ’ εμείς το ίδιο δόσιμο στο Κράτος, – στον εαφτό μας!

Κ’ εσείς κ’ εμείς θα χουμε πάνου από τα κεφάλια μας τους ίδιους θεούς, που θα προστάζουν εσάς να δουλέβετε και να μην τρώτε κ’ εμάς να καθόμαστε και να τρώμε.

Κ’ εμείς κ’ εσείς θα χουμε πάνου από τα κεφάλια μας τους ίδιους νόμους, που εμείς θα σας τους δίνουμε κ’ εσείς θα τους ψηφίζετε σα βουλεφτάδες και θαν τους εφαρμόζετε σα δικαστάδες ενάντια στον εαφτό σας.

Και για να μην πλακώνουν απ’ άλλες στεριές και θάλασσες κουρσάροι και κλέφτες ν’ αρπάζουνε το υστέρημά σας και να παίρνουνε σκλάβους κ’ εσάς και τις γυναίκες σας και τα παιδιά σας, θα σας αρματώνουμε, θα σας γυμνάζουμε, για να μπορείτε να διαφεντέβετε τους θεούς σας, τον εαφτό σας κ’ εμάς, δηλαδή την πατρίδα. Να σκοτώνεστε εσείς και να ζούμε εμείς.

Κι’ επειδή μοναχοί σας δε θα μπορούσατε να σκεφτείτε το συφέρο σας και να φυλάξετε τον εαφτό σας, θα σας αναγκάζουμε με το ζόρι (ψηλά τα χέρια!). Ένα πράμα μοναχά σας απαγορέβουμε: να κλέβει ο ένας τον άλλονε. Γιατί μπορεί να κλέψετε κι εμάς”.

Έτσι λοιπόν ο λαός δούλευε λέφτερα και λέφτερα σκεφτότανε. Και τραγουδούσε χαρούμενα στις ταβέρνες σαν τον κότσυφα στο κλαρί (στο κλουβί!). Κι’ οι σωτήρες τους ξαπλωνόντανε τ’ ανάσκελα σε ζεστά παλάτια το χειμώνα και κάτου απ’ ανθισμένα δέντρα το καλοκαίρι – και σωρό γυναικούλες όμορφες τους ψειρίζανε το σβέρκο και τους χουχουλίζανε το ριζάφτι (πολύ συντελεί!).

Κ’ η εφτυχία τους, είτανε δύναμη της πατρίδας κ’ η ξετσιπωσιά τους καθαρμός. Κι αν κάπου βαριεστίζοντας ο λαός τους έδιωχνε, ζητούσε αμέσως άλλους να τόνε κλέβουνε: δεν μπορούσε πια μήτε να ζήσει – μήτε να σκεφτεί χωρίς “σωτήρες”.

Γελάτε και με το δίκιο σας, ω άντρες Αθηναίοι. Τέτια παράξενη πολιτεία μήτε γίνηκε μήτε θα γίνει ποτές! Παραμύθι, βλέπετε. Τώρα θα μου ζητάτε κ’ επιμύθιο! Που ναν το βρω;.. Μονάχα σας λέω: “Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που φτασμένος στα έσχατα της απελπισιάς, παραδίνεται για να σωθεί, στο έλεος του Θεού και στους νόμους των κλεφτών”».

Τούτο το «παραμύθι», που μιλάει για ένα «κυρίαρχο» λαό που τον κουμαντάρουν οι αφεντάδες. Για ένα λαό που δουλεύει (όταν βρίσκεται δουλειά…) για να τρώνε οι αφεντάδες. Για ένα λαό που θυσιάζεται για τους νόμους και από τους νόμους του Κράτους (δηλαδή των αφεντάδων). Για ένα λαό που βιώνει ότι «δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος συμφέρον». Το «παραμύθι» αυτό, που μιλάει για ένα λαό που «στα έσχατα της απελπισιάς, παραδίνεται για να σωθεί, στο έλεος του Θεού και στους νόμους των κλεφτών», είναι ένα απόσπασμα από την απολογία του Σωκράτη.
Εδώ, όμως, δεν πρόκειται για οποιονδήποτε Σωκράτη. Πρόκειται για τον βαρναλικό Σωκράτη. Και το «παραμύθι» για αυτόν το λαό που ανέχεται τους δημοπίθηκους (**) να παριστάνουν τους «σωτήρες» του, δεν περιέχεται στην απολογία που μας κληροδότησε ο Πλάτωνας. Εδώ πρόκειται για την «αληθινή απολογία του Σωκράτη».
«Η αληθινή απολογία του Σωκράτη», το έργο του Βάρναλη, είναι ένα από τα λαμπρότερα διαμάντια της παγκόσμιας πεζογραφίας. Η «Αληθινή απολογία», όπως ο ίδιος ο Κώστας Βάρναλης έλεγε, «γράφτηκε στα 1931 σαν ένα είδος διαμαρτυρίας ενάντια στην τοτεσινή “δημοκρατία» του ιδιωνύμου, του Καλπακιού και των διαφόρων στρατιωτικών κινημάτων, που είχανε κατακουρελιάσει τις συνταγματικές ελευθερίες του πολίτη κι είχανε διαφθείρει ολάκερο το δημόσιο βίο της χώρας…».
«Η αληθινή απολογία του Σωκράτη» είναι ένα έργο που, όπως σημειώνει ο (εκτός των άλλων και σπουδαίος μελετητής της ελληνικής γλώσσας) Νίκος Σαραντάκος, «ίσως πρόκειται για το τελειότερο δείγμα ανόθευτης δημοτικής γλώσσας στη λογοτεχνία μας». Κρίσιμη είναι και η επόμενη παρατήρησή του: «Η Αληθινή απολογία του Σωκράτη χρησιμοποιεί το ιστορικό γεγονός της δίκης του Αθηναίου φιλόσοφου για να ασκήσει καταλυτική κριτική στην εκμετάλλευση και την ανελευθερία, χωρίς όμως να αγιογραφεί τον εξαθλιωμένο λαό».
(*) Δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος συμφέρον: Απόσπασμα από την Πολιτεία του Πλάτωνα (338c). Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συμφέρον του ισχυρότερου, άποψη που την υποστηρίζει ο Θρασύμαχος.
(**) Δημοπίθηκος: Αυτός που με κολακείες εξαπατά το λαό. Λέξη του Αριστοφάνη (Βάτραχοι).

ΔΕΗ- Οι Πινόκιο και οι μπαρμπάδες τους…

 

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ αφήσει χωρίς ρεύμα τους πολίτες, είναι αυτοί που έχουν δώσει εντολή στη ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα σε 1.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις κάθε μέρα.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ δυσκολέψει τη ζωή των Ελλήνων, είναι αυτοί που έχουν δώσει εντολή στην ΔΕΗ να εισπράττει χαράτσια. Είναι αυτοί που οδηγούν ανθρώπους στα μαγκάλια εν έτει 2014.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ προκαλέσει οικονομική ζημιά στα μαγαζιά, είναι αυτοί που με την πολιτική τους έχουν ρημάξει την αγορά και τα μαγαζιά, οδηγώντας 600.000 επαγγελματίες στο «λουκέτο».

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ πλήξει την «πρόοδο» που θα τη φέρουν – όπως είπε χτες ο πρωθυπουργός - οι ιδιωτικοποιήσεις και οι αποκρατικοποιήσεις, είναι αυτοί που ξεπούλησαν από τον ΟΤΕ μέχρι την ΑΓΕΤ, από τις τράπεζες μέχρι τους δρόμους και από τα λιμάνια μέχρι τα αεροδρόμια, αλλά οι ιδιωτικοποιήσεις τους δεν έφεραν «πρόοδο», έφεραν τη χρεωκοπία.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» υπέρ των ιδιωτικών υπαλλήλων και ξαναθυμήθηκαν τα «ρετιρέ» του δημόσιου τομέα, είναι αυτοί που τα έχουν τάτσι μήτσι κότσι με τα «ρετιρέ» και είναι οι ίδιοι που με την πολιτική τους έχουν ρημάξει 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στέλνοντάς τους στην ανεργία.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» υπέρ των ιδιωτικών υπαλλήλων και καλούν τους ιδιωτικούς υπάλληλους να στραφούν εναντίον των υπαλλήλων της ΔΕΗ, είναι εκείνοι που έριξαν τους 30χρονους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στο μισθό των 500 ευρώ και τους 20χρονους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στον μισθό των 300 ευρώ.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ προκαλέσει «σαμποτάζ» (!) στην οικονομία, είναι οι ίδιοι που τινάξει στον αέρα το 40% του ΑΕΠ της χώρας σε μια τριετία! Τέτοιο «σαμποτάζ» είχε να ζήσει η Ελλάδα από την περίοδο της Κατοχής και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ πλήξει τον τουρισμό, είναι αυτοί που απαγορεύουν με την πολιτική τους το δικαίωμα έστω για λίγες μέρες διακοπών σε 9 από τους 10 Έλληνες και τροφοδοτούν τις πολυεθνικές του κλάδου με εργαζόμενους των 300 ευρώ μέσω δουλεμπορικών που έχουν έδρα τη Βουλγαρία!

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ στερήσει την πρόσβαση των πολιτών στο αγαθό του ρεύματος, είναι αυτοί που – σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών – έχουν οδηγήσει πάνω από το 60% του πληθυσμού σε κατάσταση «ενεργειακής φτώχειας», φέρνοντας τα νοικοκυριά στην απόγνωση να δαπανούν περισσότερο από το 10% του ετήσιου οικογενειακού εισοδήματός τους για τις δαπάνες των ενεργειακών αναγκών τους, πράγμα αδύνατο.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» για την κοινωνία που «βάλλεται» από την απεργία στη ΔΕΗ, είναι αυτοί που μέσω του «κοινωνικού αυτοματισμού», του «διαίρει και βασίλευε», με το κομμάτιασμα της κοινωνίας, τη διαπόμπευση κάθε κοινωνικού στρώματος που αντιστέκεται, με το ξεμονάχιασμα κάθε κοινωνικής ομάδας, προωθούν τον εξανδραποδισμό όλου, τελικά, του λαού. Χρόνια τώρα βάζουν τον έναν να «φάει» τον άλλον, ο ιδιωτικός υπάλληλος τον δημόσιο υπάλληλο, ο φορτηγατζής τον αγρότη, ο αγρότης τον λιμενεργάτη, ο εργάτης τον συμβασιούχο, για να μπορούν οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εργολάβοι να μας «φάνε» ευκολότερα και όλους μαζί!

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» ότι οι απεργίες θα διαταράξουν τον «κοινωνικό ιστό» είναι αυτοί που προκαλούν τις απεργίες. Να σταματήσουν το ξεπούλημα για να μην γίνει απεργία. Η απεργία είναι όπλο όλου του λαού απέναντι στην πολιτική που τον «σκοτώνει». Αν καταθέσει αυτό το όπλο, αν δεν το στηρίξει, αν το καταθέσει, αν το παραδώσει, τότε θα πάει «άκλαυτος».

Η αποτροπή του ξεπουλήματος της ΔΕΗ δεν είναι υπόθεση των εργαζόμενων σε αυτήν. Είναι – θα έπρεπε να είναι – υπόθεση όλης της κοινωνίας. Πρώτον, διότι η ΔΕΗ και το δικαίωμα στο αγαθό της ενέργειας δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ιδιοκτησία και τσιφλίκι κανενός ολιγάρχη, όπως θέλει η ΕΕ και τα κόμματά της. Δεύτερο, γιατί το ψεύδος ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ θα φέρει «ανάπτυξη» και «φτηνό ρεύμα» (!) στον πολίτη είναι από εκείνα τα ψεύδη που ούτε ο Πινόκιο δεν θα καταδεχόταν να ξεστομίσει. Υπενθυμίζουμε:

• Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά, όταν πια η ΔΕΗ δούλευε υπό το καθεστώς της ιδιωτικοποίησης του 49% των μετοχών της, οι αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος ξεπέρασαν μέσα στην τριετία το 25%.
• Η ήδη μετοχοποιημένη και ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ έχει επιβάλει περίπου 15 ανατιμήσεις (!) στα τιμολόγια της από το 2008 και μετά που έχουν οδηγήσει σε αύξηση των τιμών κατά 44%.

• Στο Βερολίνο και το Αμβούργο οι κάτοικοι έχουν ξεσηκωθεί από τις αυξήσεις 21% της τιμής του ρεύματος μέσα σε δυο χρόνια και ζητούν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ενάντια στην ιδιωτικοποίησή του ρεύματος.
• Στη Βουλγαρία πέρσι η κυβέρνηση Μπορίσοφ ανατράπηκε με λαικό αίτημα την εθνικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, η ιδιωτικοποίηση της οποίας είχε ως αποτέλεσμα αύξηση της τιμής του ρεύματος κατά 140%.
• Η ιδιωτικοποίηση στη Βρετανία οδήγησε 3,5 εκατομμύρια νοικοκυριά σε «ενεργειακή φτώχεια», οι εταιρείες (σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα) κέρδισαν μεταξύ 9 – 11 δισ. ευρώ αλλά οι καταναλωτές έχασαν περί τα 5 δισ. ευρώ, η τιμή του ρεύματος αυξήθηκε από το 1997 έως το 2008 κατά 68% και συνεχίζει να αυξάνεται 8% ετησίως κατά μέσο όρο, και γι’ αυτό, «τελικά, μετά από 20 χρόνια ιδιωτικοποίησης, η «Ofgem» (η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας της Βρετανίας), που ήταν ανέκαθεν ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής της ιδιωτικοποίησης «αναγνώρισε πέρυσι κι επισήμως πως το μοντέλο της ιδιωτικοποιημένης αγοράς ενέργειας δεν δουλεύει…» (carnagio.wordpress.com/2012/11/)

Και κάτι ακόμα:
Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» για τη ΔΕΗ, λένε ότι «η ΔΕΗ δεν ανήκει στους απεργούς». Σωστά. Αλλά όπως λέει και ο φίλος Νίκος Σίμος, αυτοί οι κύριοι – οι κυβερνώντες – πότε θα μας φέρουν τα συμβόλαια που διαθέτει η κυβέρνηση για να δούμε: Πότε την αγόρασαν ή πότε την πήραν κληρονομιά απ’ τους μπαρμπάδες τους, για να μπορούν σήμερα να την ξεπουλάνε...: